منطقه‌ پاتاگونیا

منطقه‌ی پاتاگونیا[18]:

به عنوان منطقه‌ی جنوبی رودخانه‌ی کلرادو[19] بیش از 25 درصد از خاک آرژانتین را در بر می‌گیرد. پاتاگونیا که جنوبی‌ترین بخش کشور را در بر می‌گیرد، بسیار سرد است امّا در عین حال از بارش بسیار کمی برخوردار می‌باشد. میانگین بارش این منطقه حدود 250 میلی‌متر در سال است. البتّه این‌جا کم‌تر از 3 درصد از کل جمعیت آرژانتین را در خود جای داده است. کشاورزی بیشتر در بخش‌های آند انجام می‌شود. استحصال گاز، آلومینیوم و ماهی‌گیری عمده‌ی فعالیت‌های اقتصادی این بخش از کشور است. ادامه‌ی رشته‌کوه‌های آند در این بخش کوتاه‌تر از بخش‌های دیگر کشور است. پاتاگونیا شامل استان‌های ریونگرو[20]، نئوکن[21]، چوبوت[22]، سانتاکروز[23]، سرزمین آتش و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی است.

مالویناس و جزایر جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی که ذخایر عظم نفت و گاز این بخش از اقیانوس را در خود جای داده‌اند، هم‌اکنون تحت حاکمیت انگلیس قرار دارد. جزایر مالویناس جزو معدود مناطقی هستند که همچنان در کمیته‌ی استعمارزدایی سازمان ملل مطرح بوده و هر ساله در مورد آن‌ها قطعنامه صادر می‌شود. (اصغری، 1374: 36)

شهر «اوشوایا[24]»، جنوبی‌ترین شهر جهان، در این بخش واقع است. همچنین جزیره‌ی بزرگ «سرزمین آتش»[25] که در قسمت انتهایی جنوب آمریکای جنوبی واقع شده و بین آمریکا و شیلی تقسیم گردیده است. خصیصه‌ی منطقه‌ی پاتاگونیا، دریاچه‌های زیبای یخچالی است که این منطقه را به یکی از قطب‌های گردشگری جهان تبدیل کرده است. (www.ign.gob.ar)