تاریخ معاصر زیمبابوه
کسب استقلال و تشدید تحولات سیاسی در منطقه جنوب آفریقا و تأثیرات بین المللی آن، آمریکا را وادار کرد با تسریع روند مذاکرات صلح بین سیاهان و رژیم نژادپرست یان اسمیت ،کنفرانس لانکستر هاوس را برپا نماید.برگزاری انتخابات آزاد در سال 1980 و قدرت یافتن حداکثری سیاهان،کسب یک پنجم از کرسی های مجلس توسط سفید پوستان و البته اعطای حق وتو به آنان از نتایج این کنفرانس بود.
حزب اتحاد ملی آفریقائی زیمبابوه(زانو) به رهبری رابرت موگابه موفق شد پس از پانزده سال جنگ مسلحانه، با کسب اکثریت آرا اولین دولت آزاد سیاه پوست را در کشور برپا کند.طی یک همه پرسی رابرت موگابه به عنوان نخست وزیر و یان اسمیت به عنوان رئیس مجلس انتخاب شدند.موگابه دولت خود را تشکیل داد و تلاش برای بهبود کشاورزی را از مهم ترین سیاست های دولت خود خواند.
پس از سال ها اختلاف در مشی سیاسی بین دو رهبر مهم جنبش آزادی بخش زیمبابوه، در سال 1985 دو حزب زانو و زاپو در هم ادغام شده و حزب مهم زانو- پی اف ایجاد گردید و طرفین به توافقاتی با یکدیگر رسیدند.
با تلاش موگابه،در سال 1988 قانون استعماری حضور سهمیه ای سفید پوستان در مجلس لغو گردید.
در نخستین سال های پس از استقلال،زیمبابوه شاهد پیشرفت هایی در زمینه های اقتصادی و اجتماعی بود.این توسعه بیشتر در زمینه های زیرساخت ها،آموزش ،بهداشت و درمان و کشاورزی اتفاق افتاد. (عرب احمدی،80:1382)
[1]-The Book of Not
[2]-IbboMandaza