گارثیلاسو دِلاوگا

گارثیلاسو دِلاوگا (1501-1536)،از خانواده ای درباری در شهر تولدو متولد شد، به زبان های یونانی، لاتین و چندین زبان دیگر آشنایی داشت. مضمون عمده ی اشعار او عشق است، از او سه شعرِ شبانی[1]، سی و هشت غزل، دو مرثیه و یک رساله به جای مانده است. او به بهترین شکل روح دوره رنسانس اسپانیا را نمایان کرد و از نظر ساختار و موضوعات نوشته هایش تأثیر زیادی از پِترارکا پذیرفته بود. اشعار او از پرخواننده ترین اشعار در عصر طلایی به شمار می رود و در قرن هفدهم بارها مورد چاپ قرار گرفت. داماسو آلونسو از او به عنوان اولین شاعر مدرن اروپا یاد می کند. در حالی که در طول زندگی خود هیچ اثری را از خود به چاپ نرساند بود در سن سی پنج سالگی درگذشت.  به همت همسر خوان بوسکان اشعار گارثیلاسو و بوسکان در سال 1543 به چاپ رسید.[2]