فلیکس لوپه دِ وگا کارپیو

فلیکس لوپه دِ وگا کارپیو (1562-1635)

لوپه دِ وِگا نمایشنامه نویس، شاعر و کشیش اسپانیایی در مادرید متولد شد. او یکی از پر کارترین نمایشنامه نویسان دنیا محسوب می شود، علاوه بر بیست و یک اثر غیر نمایشی، هزار و پانصد اثر به صورت نمایشنامه دارد، با این وجود امروزه تنها 314 کمدی و 42 قطعه نمایشی مذهبی از او بجای مانده است. با اینکه بیشترین شهرت او مرهون نمایشنامه های اوست اما در دیگر قالب های ادبی از جمله آثار حماسی، رمان، شعر غنایی دست به تجربه زده است. آثار حماسی او به رویداد های تاریخی، مذهبی و رمانتیک می پردازد. این شاعر پرکار در سال 1609 منظومه ای در قالب شعر یازده هجایی بدون قافیه به نام هنر جدید کمدی پردازی[1] سرود، در این رساله به بررسی قواعد نمایشنامه نویسی می پردازد، نمایشنامه های او نیز در قالب همین قواعد است که به نگارش در آمده است. از دیگر آثار او: دراگونتِئا[2](1598)، دوروتِئا[3] (1632)، دلربائی آنجلیکا[4] (1602)، آرکادیا[5](1598) تاج غم آلود[6](1627) و ایزیدرو[7](1599).[8]