رویکرد نظام سیاسی اتیوپی به انقلاب و جمهوری اسلامی

همانطور که در مبحث روابط سیاسی دو کشور بررسی شد مناسبات دو کشور از بدو پیروزی انقلاب اسلامی ایران همواره در حال گسترش بوده و با وجود برخی فشارهای غرب ، اتیوپی هیچ گاه حاضر به کاهش سطح مناسبات خود با ایران اسلامی نشده است. در این ارتباط می توان گفت نظام سیاسی اتیوپی طی دهه های 1980 ، 1990 و 2000 میلادی همواره رویکرد مناسبی به جمهوری اسلامی ایران داشته است. با این حال برخی موضوعات در مقاطعی تیرگی نسبی روابط دو کشور را بدنبال داشته است. از جمله حمایت ایران از جبهه آزادی بخش خلق اریتره و جبهه آزادی بخش اریتره و افتتاح کوتاه مدت دفتر نمایندگی این دو سازمان در تهران در سال های نخستین پیروزی انقلاب اسلامی موجبات نارضایتی اتیوپی را بدنبال داشت. با این حال بدنبال کناره گیری تدریجی جمهوری اسلامی از این دو سازمان در اواسط دهه 1360 هجری شمسی ، دولتمردان وقت اتیوپی سطح مناسبات خود را با ایران اسلامی ارتقاء بخشیدند که این وضعیت تاکنون نیز تداوم یافته است. صرفنظر از این مقدمه کوتاه باید گفت دولتمردان اتیوپی که هم در دوره حاکمیت منگیستو هایله ماریام و هم در دوره ملس زناوی خود را انقلابی و مردمی معرفی می کردند از این نظر خود را دارای اشتراک مواضع با جمهوری اسلامی دانسته و در برخی دیدارهای سران دو کشور نیز مقاومت و ایستادگی ایران اسلامی را در مقابل زیاده خواهی های غرب بویژه در ارتباط با موضوع استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای ستوده اند.

دولت اتیوپی در قطعنامه های شورای امنیت و دیگر سازمان های وابسته به سازمان ملل نیز به حمایت از جمهوری اسلامی پرداخته و رای منفی یا ممتنع خود را در راستای همگرایی با ایران اسلامی اعلام نموده است.