روابط چین با کشورهای همسایه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۴ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « = روابط با کشورهای همسایه = و. الیسیف: می­گوید: چین یک« امپراتوری بدون همسایه[i]» بوده است. (فیلیپ دوبورو گار و دیگران ، 1369) در عین­حال، این کشور طی تاریخ طولانی خود هرگز روابطش را با همسایگانش قطع نکرده است. از آسیاست که سیاست خارجی پکن ریشه گرفته...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

روابط با کشورهای همسایه

و. الیسیف: می­گوید: چین یک« امپراتوری بدون همسایه[i]» بوده است. (فیلیپ دوبورو گار و دیگران ، 1369) در عین­حال، این کشور طی تاریخ طولانی خود هرگز روابطش را با همسایگانش قطع نکرده است. از آسیاست که سیاست خارجی پکن ریشه گرفته و قدرت یا ناتوانایی آن مشخص می­شود. مرزهای کنونی چین معاصر با همسایگانش نیز همگی حاصل قرار داد­هایی هستند که قدرت­های استعماری در نیمه­ی دوم قرن نوزدهم به این کشور تحمیل کرده­اند. در یکی دو دهه­ی اخیر، چيني­ها براي دستيابي به جايگاه يك قدرت جهاني، استراتژي كلان خود را بر مبناي سه محور مرتبط با هم يعني حفظ نظم داخلي و افزايش قابليت دولت در مواجهه با كشمكش­هاي داخلي، دفاع در برابر تهديدات خارجي عليه حاكميت ملي و سرزميني و كسب و تداوم تأثير گذاري ژئوپليتيك به عنوان يك قدرت بزرگ شكل داده­اند. آن­ها به این نتیجه رسیده­اند که رشد اقتصادي مبتني بر بازار آزاد و برقراري روابط مسالمت آميز با تمام دولت­ها، به خصوص قدرت هاي بزرگ و مدرنيزه كردن روز افزون نيروي نظامي، هم­چنين مشاركت هرچه بيشتر در ترتيبات بين المللي، منطقه­اي و جهاني چند­جانبه مستلزم داشتن مرزهایی با ثبات و بدون تنش با همسایگان است.

در واقع، پیچیدگی فزاینده­ی طرح­ریزی­های استراتژیکی این کشور و عمگرایی بسیار آگانه­ی آن برای تحقق استراتژی سه ضلعی دیپلماسی این کشور، یعنی دیپلماسی مدیریت روابط با همسایگان، به منظور زدودن فضاهای نفوذ بازیگران رقیب به خصوص هند و آمریکا؛ دیپلماسی انرژی؛ و نهایتا دیپلماسی قدرت بزرگ بوده است که عموما باید در لوای استراتژی توسعه­ی صلح آمیز غیر تهدید آمیز، به خصوص از طریق روابط اقتصادی دوجانبه و شکل دهی به ائتلاف­های همسوی منطقه­ای با همسایگان مانند سازمان شانگهای در منطقه به منصه­ی ظهور برسد. (استراتژی پسا آمریکایی چین در افغانستان، 1390) به همین خاطر، این کشور مشتاقانه سیاست«دوستی و مشارکت با کشورهای همسایه» را به مورد اجرا گذاشته و ضمن حل بیشتر اختلافات مرزی با همسایگان از طریق گفتگو و چشم پوشی از برخی مناطق مرزی، تلاش کرده اعتماد همسایگان را نسبت به اهداف بلند مدت سیاسی، نظامی و اقتصادی خود جلب نماید. رهبران و مقامات بلند پایه­ی سیاسی این کشور همه ساله با سفر به کشورهای همسایه بر حسن همجواری و برقراری صلح و ثبات پایدار منطقه­ای تأکید نموده­اند. حمایت از کشورهای آسیای جنوب شرقی و عضویت در سازمان همکاری­های منطقه­ای آسه آن و توسعه­ی روابط دوجانبه و چند جانبه با همسایگان از سیاست نگاه به شرق و حسن همجواری این کشور ناشی می­شود.

(China Encyclopedia: 161)


[i] - چون چینی ها در گذشته تصور می کردند که کشور آن ها تنها کشور قدرتمند و شکست ناپذیر جهان است و خارجی ها را وحشی و بی تمدن که شایستگی همسایگی با چین را ندارند تلقی می کردند.