موسیقی در سیرالئون
موسیقی
یکی از شاخصههای مهم هنری سیرالئون که سبب معروفیت نسبی آن در سطح قاره آفریقا نیز شده است موسیقی سنتی این کشور است که از این طریق بخشی از فرهنگ سیاهان به صورت نسل به نسل انتقال یافته و از طریق سازها و نواهای آلات موسیقی سنتی قسمتی از داستانها و اساطیر قبیلگی و تجربیات نسل قدیم به جدید منتقل میگردد.
1-3-9ـ تاریخچه موسیقی و انواع رایج آن؛
قدمت موسیقی محلی در سیرالئون به چند هزار سال پیش و ورود نخستین گروه‌های قومی به این سرزمین باز میگردد. در واقع موسیقیهای بومی سیرالئون همواره قبایل این كشور را در فراز و نشیب‌های آنان یاری نموده و به منزله دوستی صمیمی برای آنها درنظر گرفته شده است. با این حال و یا وجود تاریخ چند هزار ساله موسیقیهای محلی در سیرالئون، این نوع از موسیقی سبك كاملا سنتی خود را حفظ كرده است. آلات و ادوات موسیقیهای سنتی سیرالئون را ابزاری ساده نظیر چوب، نی، حصیر، قطعات کوچک فلزی و کوزه‌های سفالی تشکیل میدهند که با وجود سادگی اصوات و صداهای زیبایی تولید کرده و جهانی پر از راز و رمز را به تصویر میکشند. مهمترین موسیقی سنتی این کشور «مارینگا[1]» نام دارد که با ابزاری چوبی نواخته میشود و به همراهی طبلهای کوچک و بزرگ محیط پرهیجانی را در اجتماعات و گردهماییهای سنتی به وجود میآورد. مارینگا معمولاً در هنگام نواخته شدن با رقصها و حرکات موزون نمایشی همراه است و نوازندگان آن گاه اشعاری را نیز سرایش میدهند که با شادی و خوشحالی کلیه حضار مواجه میشود. (www.britanicaonlineencyclopedia.com/sierraleone/arts/2011)
2-3-9- جایگاه موسیقی در فرهنگ جامعه:
موسیقیهای مختلف بومی سیرالئون از جایگاه خاصی در فرهنگ عمومی جامعه سیرالئون برخوردارند و با حضور خود بنوعی به مراسم و مناسبتهای سنتی قبایل مختلف قداست مبخشند. در واقع موسیقی سنتی سیرالئون در زمره ارکان اصلی گردهماییهای بومی اعم از جشنها و مجالس عزاداری مسلمانان و مسیحیان و مناسبتهای خاص پیروان آئین‌های سنتی همچون احضار روح، جنگیری، ارتباط با ارواح اجداد و پیشینیان و... به شمار میروند.
3-3-9- موسیقی كلاسیك ـ سنتی و مدرن
طی چند دهه گذشته و بر اثر ورود امواج فرهنگ غربی، انواع و اقسام موسیقیهای غربی به‌ویژه موسیقیهای هیجانی و ریتمیك نیز وارد این كشور شده و مورد استقبال گروه‌های مختلف مردمی خصوصا جوانان قرار گرفته است. موسیقی غربی در دو دهه گذشته همپای موسیقی سنتی این كشور در سرتاسر كشور راه یافته و به‌صورت رقیبی بزرگ برای موسیقی بومی سیرالئون جلوه گر گشته است. [2]برخی از اندیشمندان پیش بینی كرده‌اند با ادامه بی توجهی شورای ملی هنرهای سیرالئون به وضعیت موسیقی سنتی و نوازندگان آلات موسیقی بومی در آینده‌ای نزدیك این موسیقی كاملا به روستاها عقب نشینی كرده و عرصه را به موسیقیهای غربی واگذار خواهد كرد.
4-3-9- وضعیت فروش نوارهای موسیقی
طی دو دهه اخیر و خصوصا پس از پایان جنگ داخلی اقبال عمومی به موسیقیهای غربی شدت یافته است. از این روی در حال حاضر نوارهای كاست و لوح‌های فشرده خوانندگان اروپایی و آمریكایی حتی در دورافتاده‌ترین روستاهای كشور نیز بچشم می‌خورد. در عین حال موسیقیدآنان محلی بدلیل كمبود امكانات تاكنون نتوانسته‌اند از طریق تولید سی دی و توزیع آن در سطح جامعه با روند روبه افزایش موسیقی غربی به مقابله برخیزند و می‌توان گفت درحال واگذاری تدریجی عرصه رقابت به حریق زورمند خود در مناطق شهری – و حتی روستایی – می‌باشند.
5-3-9- تكثیر غیرقانونی یا سرقت آثار موسیقی
تكثیر غیرقانونی آثار موسیقی سنتی و غربی در این كشور شیوع فراوانی دارد و انواع و اقسام لوح‌های فشرده موسیقیهای غربی و سنتی كه به‌صورت غیرمجاز تكثیر شده‌اند در شهرها و روستاهای این كشور با قیمتی بسیار ارزان بفروش می‌رسند.