مساجد سیرالئون

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)

مساجد

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد کشور سیرالئون انبوه مساجد کوچک و بزرگ این کشور است که تقریباً در هر شهر و روستای سیرالئون به چشم می‌خورد. این مساجد که از زمان ورود اسلام به این کشور در اوایل قرن هفدهم احداث گردیده‌اند نقش بسیار مهمی در توسعه فرهنگ اسلام ایفا نموده و پایگاه‌های سنتی دین اسلام در این سرزمین محسوب می‌شوند. تعداد مساجد سیرالئون بیش از 400 باب است که در مقایسه با کلیساهای کوچک و بزرگ موجود در شهرها و روستاهای کشور و با در نظر گرفتن اکثریت قابل توجه مسلمانان در این کشور چندان کافی به شمار نمی‌رود. (گفت‌وگوی نویسنده با آقای قزل سفلی رایزن فرهنگی ج.ا.ایران، فریتاون، 1386)[7] این مساجد همواره نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های مسلمانان داشته و معمولاً از دیرباز تاکنون جلسات مهمی در ارتباط با موضوعات سیاسی اجتماعی، فرهنگی پیروان دینی اسلام در مساجد صورت می‌گرفته است. رهبران سنتی مساجد امامان این مراکز عبادی به شمار می‌روند که از نفوذ زیادی بر مسلمانان منطقه خود برخوردارند و معمولاً از سوی هیأت امناء و مساجد به این پست مهم منصوب می‌شوند. آنها مدیریت برگزاری مراسم و مناسبت‌های اسلامی منطقه خود را نیز بر عهده دارند.[8] مساجد سیرالئون معمولاً در برگیرنده مدارس اسلامی و قرآنی کوچکی نیز می‌باشند که به تعلیم علوم و معارف اسلامی و قرآنی اشتغال دارند.

علاوه بر مساجد قدیمی این کشور که یادگاری از ورود مسلمانان کشورهای همجوار به سیرالئون به شمار می‌روند و طی دویست سال گذشته و با همت مسلمانان بومی احداث گشته‌اند[9] در طی سده اخیر مساجد بزرگ و باشکوهی نیز با هزینه کشورهای اسلامی همچون جمهوری اسلامی ایران، عربستان، کویت، لیبی، مصر و سازمان‌های بین‌المللی اسلامی همچون بانک توسعه اسلامی، بانک توسعه عرب، سازمان کنفرانس اسلامی، لیگ جوانان اسلامی بین‌المللی و... در شهرهای فریتاون، بو، کنما، مکینی، لوندی و کویندو احداث شده‌اند.

در جریان جنگ داخلی این کشور آسیب‌های زیادی به مراکز عبادی مسلمانان وارد آمد و بسیاری از مساجد کشور از جمله در فریتاون، بو، مکینی و کنما توسط شورشیان و یا در جریان نبرد بین نیروهای دولتی و شورشیان به آتش کشیده شده و یا ویران شدند. (عرب احمدی، 1387:116-117)