ساختار سیاسی آرژانتین
بر اساس اصل اوّل اصلاحیهی قانون اساسی در سال 1994، حکومت آرژانتین فدرالی، جمهوری و نمایندگی است. در این کشور سه قوّه وظایف اجرایی، تقنینی و قضایی کشور را بر عهده دارند.
به دلیل اینکه بر اساس قانون اساسی کشور، نظام سیاسی جمهوری ـ ریاستی است، وزرا که مسؤولیت امور اجرایی کشور را بر عهده دارند، به صورت مستقیم توسّط رئیسجمهور انتخاب میشوند و هیچ مسؤولیتی در قبال کنگره ندارند. رئیسجمهور و معاون وی پس از انتخاب شدن در یک مراسم تشریفاتی در حضور مقامات و میهمانان خارجی و داخلی و نزد رئیس سنا و نمایندگان کنگره سوگند یاد میکنند (اصل 93 قانون اساسی) و ممکن است بعد از مدّتی، وزرای خود را منصوب و از طریق اعلان عمومی معرّفی نمایند.
اصل 88 قانون اساسی مقرّر میدارد که در صورت فوت، بیماری، استعفا، کنارهگیری، برکناری و یا حضور در خارج از پایتخت، معاون رئیسجمهور به انجام وظایف وی اقدام میکند. در صورت عدم وجود معاون رئیسجمهور (به دلیل بیماری، کنارهگیری و...) مدافع کلّ ملّت به عنوان رئیسجمهور انتقالی انجام وظیفه خواهد کرد. در صورت عدم وجود وی و...، کنگره رأسا به تعیین فردی به عنوان رئیس دولت انتقالی تا برگزاری انتخابات سراسری زودرس اقدام خواهد کرد. همانگونه که قبلاً گفته شد، در سال 2001، رئیسجمهور از سمت خود استعفا داد؛ معاون وی نیز قبلاً کنارهگیری کرده بود. مدافع ملّت بر اساس قانون اساسی رئیس دولت شد، امّا وی تنها پس از چند روز کنارهگیری کرد. بر این اساس بود که رئیس دولت از سوی کنگره انتخاب شد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص156-157.