ترکیب جمعیتی پیروان ادیان آرژانتین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۱ توسط Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)

از بین جمعیت مسیحیان، ۱۰ درصد اختصاص به پروتستان‌ها دارد در بین پیروان سایر ادیان نیز تخمین زده می‌شود که ۴ درصد پیرو ادیان و مذاهب بومی کشور بوده و ۲ درصد جامعه یهودیان آرژانتین و ۴ درصد نیز پیرو سایر ادیان باشند. البته این آمار اعلام شده از سوی مراجع رسمی است و مراجع دیگر، آمارهای متفاوتی را اعلام می‌کنند. به عنوان مثال اگرچه در منابع رسمی جامعه یهودیان آرژانتین حدود ۳۰۰ هزار نفر عنوان می‌شود اما برخی منابع معتقدند که جمعیت فعلی واقعی آن‌ها بسیار بیش از ۳۰۰ هزار نفر و در حدود دو میلیون و سیصد هزار نفر می‌باشد و به طور عمدی، آمار واقعی از سوی انجمن‌های یهودی و اسراییل اعلام نمی‌شود. در آرژانتین در هیچ فرم و سند رسمی، اجباری به اعلان رسمی دین و مذهب وجود ندارد.

یهودیان از حدود نیم قرن قبل به دلیل اقدامات و منشی که در جامعه آرژانتینی در پیش‌گرفته بودند، اقلیتی منفور بوده‌اند. به همین دلیل حمله به یهودیان و یهودی‌ستیزی در آرژانتین سابقه بسیار داشته و همچنان یهودیان از وجهه خوبی برخوردار نمی‌باشند. حتی در واقعه انفجار انجمن یهودیان آرژانتین، یکی از انگیزه‌هایی که برای چنین اقدام مشکوکی عنوان می‌شود، مظلوم‌نمایی یهودیان و خروج از فشار وحشتناک افکار عمومی بر علیه این اقلیت در آن مقطع زمانی است، برخی با توجه به سابقه صهیونیست‌ها در طول تاریخ و همچنین اسناد و آثار به جای مانده در زمان انفجار و تلاش همه مراجع قانونی در درون سه قوه حاکمه آرژانتین با همدستی رئیس انجمن یهودیان (دایا) در انحراف تحقیقات و سپس تلاش وافر در سرپوش گذاشتن بر انحرافات و... این فرضیه را رد نمی‌کنند که ممکن است انفجار توسط خود صهیونیست‌ها برنامه‌ریزی شده باشد[i] ضرب‌المثلی معروف در آرژانتین وجود دارد که می‌گوید[۱]:

«نه اسب سبز وجود دارد و نه یهودی بی‌تقصیر!»

نیز نگاه کنید به

ادیان در آرژانتین

پاورقی

[i] تلاش سه قوه حاکمه آرژانتین بر انحراف تحقیقات قضایی و سرپوش گذاشتن بر انحرافات، موضوعی است که به صورت رسمی و به صراحت در گزارش بازرس ویژه کمیسیون حقوق بشر آمریکایی قید شده است و دولت آرژانتین نیز در نشست این کمیسیون مسؤولیت آن را پذیرفته است.

کتابشناسی

  1. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص225-226.