تفکر چینی، صلح در چارچوب قدرت نرم

تفکر چینی: صلح در چارچوب قدرت نرم

یکی از خوف انگیز­ترین واژه­ها برای چینی­ها، بی نظمی، اغتشاش و درگیری، چه در سطح داخلی و یا عرصه­ی بین المللی است. به همین جهت، در فرهنگ چین هرگز از نظامی­گری، تجاوز و حمله به دیگران، تعریف و تمجید نشده و نظامیگری به عنوان شغل افراد بیکار، نا کارآمد اجتماعی، و طبقه­ی پایین نام برده شده و ضرب المثلی هست که می­گوید: از آهن خوب شمشیر و از انسان خوب سرباز نمی سازند. با عنایت به این پیشینه­ی فکری و فرهنگی، در پیش گرفتن یک سیاست خارجی صلح جویانه، مسالمت آمیز، کم­تر ستیزه جو، بسیار پیچیده، با اعتماد به نفس، و با نگاه سازنده به حل مشکلات منطقه­ای و جهانی، از رویکردهای چین به قدرت نرم است که طی سه دهه­ی گذشته رهبران این کشور پیش روی خود داشته­اند. پذیرش نُرم­های بین المللی، حل صلح آمیز اختلافات، گسترش روابط تجاری با در نظر گرفتن سیاست برد-برد، مبارزه با مسایل امنیتی هم­چون تروریسم و جرم­های بین المللی، کنترل تسلیحات غیر متعارف، مخالفت با یک­جانبه­گرایی، حمایت از تنوع فرهنگی، همراهی با سازمان­های بین المللی و جامعه­ی جهانی برای حل مشکلات، حضور فعال و عضویت در نیروهای پاسدار صلح، تبدیل شدن از یک کشور کمک بگیر به کشوری فعال در امر کمک رسانی به کشورهای نیازمند، توانمندی در ارایه­ی مدل­های جدید سیاسی و اقتصادی و فرهنگی جایگزین برای مدل­های گذشته­ای که پیش از این از سوی غرب ارایه و توصیه شده­اند، (Mark Leonard ,2009) از دیگر موارد راهبرد سیاست خارجی و خیزش صلح آمیز چین، به ویژه پس از ورود به هزاره­ی سوم به شمار می­روند.