چو یوان شاعر چینی

-«چو یوان(Qu Yuan)»:

چویوان، شاعری است که در سال 343 و یا 353 پیش از میلاد متولد و در چند هزار سال گذشته، همیشه مورد علاقه و محبوب مردم چین بوده است. وی دردوران سلسله­ ی حکومت­ های هم­ستیز( 221-475قبل از میلاد ) زندگی می کرده است. در این دوران، شاهزادگان متعددی در مناطق مختلف حکومت کرده و جنگ­ ها و درگیری­ های پایداری میان آن­ها وجود داشت. درمیان این ممالک کشورهای«چین» و «چو» از دیگر کشورها قدرتمند­تر بوده و سایر کشورهای کوچک به­ یکی از این دو کشور وابستگی داشتند. چو یوان، از اشراف کشور«چو» بود و در دربار مقام عالی رتبه داشت. وی اندیشمندی والا مقام بود و در امور خارجه مهارت زیادی داشت، ولذا، در سال­ های اولیه مورد اعتماد و پسند امپراتور واقع شد. در آن دوران، امپراتوران و اشراف، در جلب دانشمندان و نوابغ برای خدمت در دربار خود با یکدیگر در رقابت بودند. به ­این­ جهت، بسیاری از دانشمندان برای تحقق آرمان­ های سیاسی خود، در این کشورها تلاش فراوان می­کردند.

متأسفانه، به­ علت تضادها­ و اختلاف نظر حاد موجود میان«چو یوان» و گروه فاسد اشراف«چو»درمسائل داخلی و خارجی و افتراگوئی­های مخالفانش، وی به ­تدریج از مورد اعتماد بودن امپراتور محروم شد و بعدها موقعیت کشور«چو» هم­چون قدرت بزرگ و نیروی عظیم این کشور، کم کم کاهش یافت. لذا، در سال 278قبل از میلاد، ارتش کشور«چین» با تصرف پایتخت کشور«چو»، این کشور رانابود کرد وشاعر«چو یوان» از شدت ناراحتی و خشم خود را به رودخانه انداخت و درگذشت. «چو یوان» بیش از 20 قطعه شعر بلند سرود که هرکدام صدها بیت داشته و شامل موضوعات مختلفی می­شوند.  اشعار او برای نسل­های بعد از وی تأثیر جاویدانی به­جای گذاشت. شعر«لی تسائو»، که غزل سیاسی و رمانتیکی ا ست و در تاریخ ادبیات باستانی چین از آن به­ عنوان بلندترین غزل یاد می­شود، از نمونه آثار«چو یوان» است. در خصوص نام این غزل که به چینی«لی تسائو»است، دانشمندان دوره ­های بعدی توضیخات مختلفی داده ­اند، برخی می­گویند که معنی غم وغصه از جدائی­ها می­دهد و برخی نیز اسم این شعر را به نام یکی از آهنگ­ های کشور«جو» تغییر دادند.

در این غزل، شاعر ضمن استناد به حوادث و روایات تاریخی، ابراز امیدواری کرده که امپراتور«جو» مانند پادشاهان حکیم و عادل و بیغرض پیشین خود باشد و به استعدادهای صاحب نظران و اهل فضیلت اهمیت داده وفرمانروائی خیرخواهان ه­ای داشته و با دیگر کشورها برای مقاومت علیه کشور«چین» متحد شود. شاعر درغزل «لی تسائو» با طرز بیان جدیدی، بر توانائی بیان شعری به ­مراتب افزوده و صفحه ­ی نوینی در آفرینش شعری گشوده است. شعر دیگری از «چو یوان» به­نام «پرسش از آسمان»، شعری خارق العاده و نادری است. شاعر در این اثر پشت سرِهم 172سئول در موضوعات مختلف مانند: ستاره شناسی، جغرافیا و ادبیات و فلسفه را مطرح کرده که بیانگر روحیه­ ی جسورانه­ ی مؤلف نسبت به مفاهیم سنتی و کسب حقایق علمی است.

وی در دربار از سوی رقبایش مورد اتهام واقع شده و از مقامش خلع و به مناطق دور دست تبعید شد. پس از شکست کشورش در مقابل هجوم دشمنان، وی تحت تعقیب قرار گرفت و هنگامی که بیم دستگیریش می رفت، خود را به رودخانه انداخت و غرق شد. مردم با شنیدن این حادثه متأسف گردیده و با فرستادن قایق­ هایی در صدد نجاتش برآمدند، ولی دیگر دیر شده و شاعر محبوب مردمی غرق شده بود. از آن پس، مردم به­عنوان قدرشناسی از این شاعر، همه ساله در روز پنجم از ماه پنجم قمری، با ترتیب دادن مسابقه­ی بزرگ قایق­رانی که به صورت نمادین برای نجات چو یوان انجام می­شود، یاد و خاطره­ ی او را گرامی می­دارند. این جشن مردمی که هنوز هم با شکوه زیاد برگزار می­شود، فستیوال«دووان وو(Duanwu)» نام دارد.