سهم صنایع و تولیدات فرهنگی چین در اقتصاد جهان

سهم صنایع و تولیدات فرهنگی در اقتصاد جهان

خدمات فرهنگي، به فعاليت­هايي اطلاق می­شود که براي برآورده ساختن سليقه­ها و يا نيازهاي فرهنگي جامعه صورت می­گیرد. مجموعه تدابير و تسهيلاتي كه به منظور حمايت از اقدامات فرهنگي توسط دولت­ها، نهادهاي عمومي، مؤسسات خصوصي و... پيش بيني مي­شود. ظرف دو دهه­ي گذشته، به ويژه با رشد فزاينده و سريع فناوري­هاي ارتباطات و اطلاعات، مناسبات ميان فرهنگ، صنعت و توسعه، بيش از پيش مورد توجه اقتصاد دانان، برنامه ريزان، كارشناسان فرهنگي و آمار قرار گرفته است. امروزه، كالاهاي فرهنگي و خدمات فرهنگي با عبور از مرزهاي بين المللي تصويري پيچيده از گردش تجارت فرهنگي را  ترسيم مي­كنند. طبق آمار يونسكو، در سال 2005، ارزش جهاني بازار صنايع فرهنگي 3/1 تريليون دلار بوده و برآورد شده ظرف3سال بعد به حدود 7/1تريليون دلار  برسد. سهم اين صنايع در توليد ناخالص جهاني طبق گزارش سال 2003 بانك جهاني، بيش از7درصد بوده است. هر چند اين بازار به تعداد معدودي از كشورهاي با درآمد بالا اختصاص داشته(بریتانیا، آمریکا و چین 3کشور نخست بوده­اند) و سهم کشورهای درحال توسعه تنها یک درصد بوده است. طي سال­هاي گذشته، آسيا بيشترين پيشرفت را در این زمینه داشته و اين به دليل رشد چشمگير آسياي جنوب شرقي در اين عرصه بوده است. صادرات فرهنگی آسیا از6/7درصد در سال 1994، به 6/15درصد در سال 2002 افزایش یافته است. (سعید آبادی، 1388) سهم هر بخش از كل تجارت كالاهاي فرهنگي از سال1994 تا2002 به این شرح بوده است: رسانه هاي سمعی و بصری31 درصد، رسانه­هاي چاپي30درصد، هنرهاي تصويري20درصد، رسانه­هاي ديداري و شنيداري هم 14درصد.