وضعیت سلامت در ساحل عاج
بیماری ایدز برای اولینبار در سال 1985 در این کشور مشاهده شد و از آن موقع تا به امروز، همواره بر شمار مبتلایان به این بیماری مهلک افزوده شده است[۱]. از سال 1998 به اینسو، اولین عامل مرگومیر مردان و دومین عامل مرگ زنان در این کشور، همین بیماری بوده و از همین رو، مانعی اساسی بر سر راه توسعه ساحل عاج محسوب میگردد. رفتارهای پرخطر کنترلنشده، به ویژه در نواحی روستایی، چشمگیرتر از نواحی شهری میباشند.[۲] در سال 2017 تعداد مبتلایان به ایدز از 350 هزار تا 690 هزار نفر تخمین زده میشود که نسبت به آمارهای بالای یکمیلیون نفر در دهه 90، کاهش یافته است. نرخ ابتلا دربین افراد بالغ بین 15 تا 49 سال، عدد 2/8 درصد را نشان میدهد.
در حال حاضر مسئولیت مبارزه با ایدز به وزارت بهداشت و سلامت سپرده شده که پیشرفتهای زیادی هم در این زمینه داشته است. اطلاعرسانیهای زیادی توسط رسانهها در این خصوص صورت گرفته؛ به نحوی که تقریباً مسئله ایدز در ساحل عاج مهار شده، هرچند هنوز آمار ابتلا به این بیماری بسیار بالاست. بر طبق آمارهای بینالمللی در سال 2017، تعداد 10893 نفر کارگر جنسی زن در ساحل عاج وجود دارد که 12/2 درصد آنها مبتلا به بیماری ایدز هستند. از این میان فقط 24 درصد تحت درمان هستند. از این تعداد 9 دهم درصد هم دچار بیماری مقاربتی سیفلیس میباشند. تعداد کارگران جنسی مرد در ساحل عاج 29549 نفر اعلام شده که 12/33 درصد آنها مبتلا به ایدز هستند. فقط 11 درصد آنها تحت درمان قرار دارند. بر طبق آمار سال 2014، تعداد 5/3 درصد از معتادان تزریقی، مبتلا به ایدز هستند.[۳]
مالاریا
به طور سالیانه، در سراسر دنیا، بیماری مالاریا (پالودیسم) منجر به فوت حدود 400 هزار نفر میشود. بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، 81 درصد از موارد ابتلا به بیماری مالاریا در کل جهان، مربوط به آفریقا میشود و 86 درصد مرگومیرهای ناشی از ابتلای به این بیماری، مربوط به کودکان زیر 5 سال است. درمورد ساحل عاج، گزارش اینگونه است که بیش از 90 درصد ساکنان این سرزمین، در معرض ابتلا به مالاریا قرار دارند. ابتلا به این بیماری، حتی منجر به برخی عوارض خونی بهطور مادرزادی در ساحل عاجیها شده است. از این میزان، بنابر آمار سال 2008، حدود 3/5 میلیون نفر کودک زیر یک سال و یکمیلیون نفر زنان باردار هستند[۴]. در واقع این بیماری، دلیل نخست مراجعه به پزشک یا بهداریها محسوب میشود و عامل نخست مرگومیر کودکان زیر 5 سال است. گاه حتی گفته میشود، ابتلای به مالاریا، به آسانی سرماخوردگی است و به همان اندازه که در کشوری مثل ایران ممکن است در فصل زمستان سرماخوردگی شیوع داشته باشد، در ساحل عاج، مالاریا رایج است و مردم بهطور عامیانه آن را «پالو» مینامند که از کلمه فرانسوی پالودیسم گرفته شده است.[۵] دولت با توزیع رایگان پشهبندهای آغشته به مواد حشرهکش و همچنین از طریق سمپاشی گسترده و اطلاعرسانی مردمی، در حال مبارزه با این بیماری است. مؤسسات اروپایی هم به طور جدی، درحال انجام پژوهشها و آزمایشهایی درخصوص تولید واکسن مالاریا هستند. درصورت تشخیص بهموقع و مصرف دارو یا تزریق آمپولهایی که بهوفور در داروخانهها یافت میشود، این بیماری کاملاً قابلدرمان است.[۶]
سایر بیماریها
از بیماریهای خطرناک دیگری که در این ناحیه شیوع دارد و از راه نیش پشهها منتقل میشود، تب زرد است. این بیماری، بهصورت دورهای، برخی نواحی را دچار میسازد و معمولاً قربانیان زیادی هم میگیرد. در کل دنیا، تعداد قربانیان سالیانه این بیماری حدود 40 هزار نفر است. برای ورود به کشور ساحل عاج، مسافران خارجی موظفاند گواهی رسمی، مبنی بر تزریق واکسن تب زرد را ارائه دهند و در صورت نداشتن این گواهی، در محل فرودگاه، این واکسن توسط کادر درمانی مستقر، به مسافران ورودی به ساحل عاج تزریق میگردد. بیماری دیگر سل است که از دغدغههای اصلی دولت و وزارت بهداشت محسوب میشود. بیماری مننژیت و هپاتیت هم بهترتیب، از آفات مهم سلامت اهالی این سرزمین هستند که به ویژه، به دلیل هزینهبر بودن درمان آنها، به معضلی بدل شده است.[۷]
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.fratmat.info
- ↑ Institut National de la Statistique (INS) (2006). ministère ivoirien de la Lutte contre le Sida (Côte d'Ivoire), ORC Macro, Enquête sur les indicateurs du Sida, Côte d'Ivoire, 2005, Calverton, Maryland, USA, INS et ORC Macro.
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 141-142.
- ↑ برگرفته از http://www.news.abidjan.net
- ↑ Ouattara, Grace (2009). «Lutte contre le paludisme - L'école des sourds équipée en moustiquaires imprégnées» sur Fratmat info.com.
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 142-143.
- ↑ حسینی، روح الله، خان آبادی، سعید(1400). جامعه و فرهنگ ساحل عاج. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 143-144.