مشاهیر هنری قزاقستان
مشاهیر هنری
آهنگسازان بزرگ قزاقستان و خوانندگان
قزاق ها از گذشته های دور تا کنون آهنگسازان و خوانندگان مطرحی داشته است که به تعدادی از آنها اشاره می شود.
کورمانگازی ساگیربایف (۱۸۸۹-۱۸۱۸)
آهنگساز، و موسیقی دان کلاسیک و موسیقی های بدون کلام قزاقستان او در شهر ژیدلی بوکیف در منطقه گروه ترکان و مغولان در خانواده ای فقیر به دنیا آمد که عشق، علاقه و توانایی موسیقیایی خود را از همان دوران کودکی بروز داد. که اورا اولین آهنگساز بوسیله دومبرا خوانده اند. آثار کورمانگازی منعکس کننده احساسات خود در مورد سرنوشت مردم، تعهد و وفاداری به جنبش رهایی بخش قزاقستان بوده است و تمام زندگی خود را در مبارزه برای عدالت اجتماعی گذرانده است که بیش از ۶۰ اثر از او در فرهنگ عامه مردم باقی مانده است.
دین نورپیسف (۱۸۶۱-۱۹۵۵)
271 http://litart.kz/index.php/ru/kultumoe-nasledie/istoriya-iskusstva-kazakhov
، استاد دانشگاه کاراگاندا، شکل گیری هنر در قزاقستان، زولوتارف لاریسا ، ، رومانوا 272JOBenupuoe uckyccTBo Ka3axcraa ،پست الکترونیکی: zolotareva-larisa@yandex.ru http://www.alemproject.kz/index.php?newsid=28
329
نماینده برجسته هنر سنتی قزاقستان اتحاد جماهیر شوروی که نواختن عود را در نزد پدرش فراگرفت، خلاقیت هنری او در ایجاد ارتباط و اتصال هنر نوازندگی دومبرا از گذشته به آینده بوده است که رویدادهای بزگ مانند جنبش آزادیبخش ۱۹۱۶ ، جنگ بزرگ میهنی، دوره بازسازی پس از جنگ نقش بزرگی را ایفا کرده است. او عمر طولانی و زندگی دشواری را سپری کرد
دولت کری شیگایف (۱۸۸۷-۱۸۲۰)
آهنگساز بزرگ ، بنیانگذار شعر در موسیقی دومبرا از خانواده ای اشرافی بود که افکار و اندیشه های او تحت تأثیر قیام سال ۱۸۳۶-۱۸۳۸ قرار گرفت
دولت کری از سن جوانی استعداد و نبوغ سرشار ی در موسیقی داشت که مدتی را در اونبرگ و سپس به عنوان نماینده افتخاری قزاق ها به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد.
موسیقی دولت کری ترکیبی از فرم ها ، مدل ها و عمق عاطفی بوده است بدون آنکه تار و پود موسیقی قزاقستان را تغییر دهد با الهام از رژه نیروهای نظامی روسیه و ترکمنستان تم های جدیدی خلق کرد که موسیقیدانان و آهنگسازان بسیاری از راه و روش او استفاده کردند و موسیقی قزاقستان را اعتلا بخشیدند.
تاتیم بیت قازانکاپ اولی (۱۸۱۵-۱۸۶۲)
یکی از بنیانگذاران موسیقی دومبرای کلاسیک قرن نوزدهم، متولد و بزرگ شده در منطقه کاراکارالای کاراگاندا است که هنر نواختن عود را از اجداد خود فرا گرفته است، عمویش علی یکی از معلمان او بوده است. او در محیطی که موسیقی، شعر و سخنوری رایج بوده است رشد و نمو کرده است که باعث رونق و توسعه ژانرهای سنتی موسیقی های بدون کلام شده است. او نویسنده طرح باشکوه موسیقی طبیعت گرا و آثار تغزلی شده است در اشعار و موسیقی تاتیم بیت زیبایی شناختی، انتظار برای امید به آینده، توجه به فراز و نشیب ها و تضاد های زندگی و مسائل اجتماعی موج می‌زده است
موسی ژایائو (۱۹۲۹-۱۸۳۵)
ژاپائو که در سواحل دریاچه ژاسی بای متولد شد از دوران کودکی به استعداد خارق العاده خود در آهنگسازی پی برد به همین جهت به آهنگسازی نوآورانه روی آورد
بیرجان (۱۸۹۷-۱۸۳۴)
آهنگساز برجسته، خواننده و شاعر متولد در یک خانواده فقیر در منطقه کوکشتائو که از دوران جوانی بی اختیار به موسیقی و آواز علاقمند شد. حدود بیست سال به نوشتن آهنگ هایی کرد که مورد استقبال مردم 330
استپ نشین قرار گرفت. گفته شده است که شکل گیری استعداد بیرجان از جلسه ای که با آبای شاعر پرآوازه قزاق در سال ۱۸۶۵ داشت سرچشمه گرفته است.
بیرجان تأثیر بسزایی در مسائل اجتماعی، مفاهیم اخلاقی و سرنوشت افراد گذاشت. در تعدادی از آهنگ های او خشم بر اقدامات کسانی که در قدرت بیان شده است کاملا مشهود است: حدود ۴۰ آهنگ از بیرجان در فرهنگ عامه مردم باقی مانده است.