فاکتورهای محیطی امارات متحده عربی
استفاده از خشکی
در کشور امارات تنها از 6/0 درصد به عنوان محل سکونت اعراب یعنی افراد بومی امارات استفاده می شود و 3/2 درصد از کل خشکی های امارات اختصاص به کشت و زراعت دائمی پیدا کرده است و چیزی در حدود 720 کیلومتر مربع از خشکیهای امارات امکان آبیاری وجود دارد.(همان)
فاکتورهای محیطی
طوفان شن و گرد و غبار از پدیده های غالب و تکرارپذیر این کشور شیخ نشین و بیابانی میباشد که مشکلات و معضلاتی را نیز با خود به همراه دارد از جمله کاهش شدید دید.
جزایر کوچکتری که در خلیج فارس وجود دارد(علاوه بر جزایر مرجانی و شنهای روان) تهدیدی بزرگ برای کشتیرانی در آبهای این کشور محسوب می شود.
ازجمله تهدیدهای دیگر ناوبری در سواحل امارات متحده عربی جزر و مدهای بسیار سنگین و شدید و گردبادهای بزرگی است که بارها باعث ایجاد سوانح دریایی و غرق شدن کشتیهایی شده است که نزدیک سواحل امارات به حرکت درآمده اند. وجود گیاهان نمک زدا که با خواص ویژه جداکنندگی نمک از آب شور کمک به بهبود کمبود منابع آب شیرین در امارات مینماید اما پدیده کویرزدایی(سرزمین هایی که به مرور زمان به صورت کویر در میآید) و سواحلی که بر اثر ریختن زباله توسط مسافرین و افرادی که به مسایل زیست محیطی اهمیت نمیدهند و همچنین ریختن نفتهای ته نشین شده کشتی ها به دریا و بعضی از نقاط خشکی مشکلات عدیدهای را بوجود میآورد. (Potts, 2000:81)
زمان منطقه ای
امارات متحده عربی از نظر زمانی اختلاف 4 ساعتی با ساعت بین المللی گرینویچ دارد که این اختلاف مثبت می باشد یعنی 4 ساعت جلوتر از گرینویچ است.(برگرفته شده از سایت ویکی پدیا)