نیروهای مسلح امارات متحده عربی
نیروهای مسلح امارات
در می سال 1976 میلادی نیروهای مسلح امارات شکل اصلی خود را پیدا کرد زمانی که اکثر نیروهای دفاعی اتحادیههای امارات با یکدیگر ترکیب و متحد شدند و بعد از آن در نوامبر همان سال قانونی در امارات مصوب شد که در آن به تحویل بخش مشخص از مالیات به نیروهای مسلح جهت تقویت و بروزرسانی تأکید شده بود. چند سال بعد یعنی در سال 1997 نیروهای مسلح دبی نیز به نیروهای مسلح اتحادیه امارات افزوده شد و باعث تقویت این کشور در بعد نظامی شد. مرکزیت نیروهای مسلح امارات در شیخ نشین ابوظبی میباشد. فرماندهی نیروهای مسلح امارات را حاکم ابوظبی که رئیس جمهور این نیز میباشد در اختیار دارد. مهمترین متحد امارات در بعد نظامی ایالات متحد آمریکا میباشد. امارات هزینههای زیادی را برای بروزآوری تکنولوژی نیروهای مسلح خود انجام داده است. این کشور یک برنامه 10 ساله 15 بیلیون دلاری را اجرا میکند تا توانایی نظامی خود را بالا ببرد البته آنچه مسلم است کشور ایالات متحده آمریکا با فروش گسترده تسلیحات نظامی به امارات بیشترین سود را از این سرمایهگذاری بزرگ خواهد برد.
ارتش امارات متحده عربی شامل نیروی زمینی، دریایی و هوایی میباشد و در ابتدای سال 2007 میلادی با 65500 پرسنل فعال در این مراکز به فعالیتهای خود ادامه میداد که از این تعداد 59000 نفر در نیروی زمینی ارتش و 2500 نفر در نیروی دریایی و 4000 نفر در نیروی دریایی امارات مشغول به خدمت میباشد.
روابط نظامی و قراردادهای خارجی
ایالات متحده آمریکا بعنوان اصلیترین هم پیمان در مرکزیت سیاست دفاعی امارات متحده عربی قرار دارد. این روابط بعد از جنگهایی که در سال 1991 در خلیج فارس اتفاق افتاد شکل گرفت و در سال 1996 میلادی منجر به امضا قراردادی مابین این دو کشور شد مبنی بر اینکه آمریکا اجازه قرار دادن برخي تسلیحات نظامی در پایگاهی که امارات دراختیارش قرار میهد را پیدا میکند و همچنین استفاده از برخی خطوط هوایی امارات برای آمریکا مجاز میشود و در مقابل آمریکا به امارات کمک میکند تا تواناییهای خو را هم در بعد آموزش و هم در بعد تسلیحاتی بالا ببرد. در سال 2004 میلادی آمریکا با امارات قراردادهایی به ارزش 4/6 بیلیون دلار امضا کردند تا براساس این قرارداد آمریکا 80 فروند هواپیمایی جنگی شاهین بیابان(16E/FF-) را تا سال 2007 میلادی به امارات تحویل دهد و 1000 نفر در پرسنل هوایی امارات در مرکز هوانوردی ایالات متحده آموزشهای ویژه را ببینند. (Parker, 2007)
امارات متحده عربی جهت گسترش و تقویت قوای نظامی خود سعی کرد روابط خود را با دیگر کشورهای دارای تکنولوژیهای نظامی گسترش دهد بنابراین در سال 2003 میلادی با پیوستن انگلستان و فرانسه مرکز جنگ هوایی به نام الظفر ایر باس(AL Zhafar Air Base) را در امارات راه اندازی کردند تا مرکز آموزش بشود در منطقه خلیج فارس برای امارات و دیگر هم پیمانان این کشور در شورای همکاری خلیج فارس که در آن آموزشهای پرواز با 16-f و برخی آموزشهای دیگر نظامی صورت میگیرد.
امارات بجهت ایجاد تنوع در تسلیحات نظامی روابط خود را با کشورهای آلمان، روسیه، اکراین نیز گسترش داد. تا بتواند خود را بعنوان قدرت نظامی در منطقه خلیج فارس مطرح کند. عمدهترین تهدیدهایی که امارات برای کشور خود در بعد نظامی احساس میکند از سوی ایران است زیرا هم موشکهای میان برد دارد و هم جزایر سهگانه را در اختیار گرفته است اما از بابت القاعده و ترورهایی که در منطقه حاکم دست زیاد نگرانی ندارد بنابراین تحلیلها امارات اقدام به خرید سیستمهای جاسوسی و وسایل نقلیه شناسایی بدون سرنشین و تجهیزات شناسایی ماهوارهای در سال 2005 میلادی نموده است و به شورش یا تروریزم زیاد فکر نمیکند
بودجه نظامی
وزارت دفاع امارات متحده عربی در سال 2005 میلادی 6/5 بیلیون دلار بودجه در اختیار داشت و درسال 2006 نیز این بودجه درهمان سطح باقی ماند تا این کشور بتواند خود را در بعد نظامی تقویت کند. البته بودجه رسمی دفاعی امارات در آن سالها 3 بیلیون دلار بود اما این مبلغ شامل قرار دا 15 بیلیون دلاری سال 1995 تا 2005 که برای خرید تسلیحات نظامی صورت گرفته نمیباشد. آنچه مسلم است سرمایهگذاریهای خارجی که در اختیار ارتش امارات میباشد سطح این بودجه را نسبت به آنچه بصورت رسمی اعلام میشود بالاتر خواهد برد اما آنچه بطور رسمی تا این سال مطرح شده همان است که ذکر شد. (Parker, 2007)
بخشهای اصلی نظامی
همانطور که ذکر شد ارتش امارات متحده عربی به سه بخش نیروی زمینی، دریایی و هوایی تقسیم میشود. ارتش نیروی زمینی پایگاهش در ابوظبی میباشد که سازماندهی آن بصورت تیپ امنیتی سلطتنی، دو تیپ مسلح، سه تیپ یگان پیاده مکانیزه، دو تیپ پیاده و یک تیپ توپخانه میباشد که شامل سه هنگ است البته دبی نیز دو تیپ پیاده مکانیزه نیز دارد که اخیراً به ارتش امارات افزوده شده است.
نیروی دریایی با مرکزیت ابوظبی و گستردگی در دبی و رأسالخیمه و شارجه قرار دارد. واحدهای عمده نیروی هوایی ارتش امارات شامل سه گردان جنگنده، حمله زمینی یا پدافندی و یک گردان جنگنده هوایی و یک گردان شناسایی میباشد. (دارای 2 تیپ یا 3 گردان میباشد)
تجهیزات عمده نظامی
بیشترین تجهیزات مورد استفاده در ارتش امارات متحده عرب شامل ترکیبی از وسایل ساخت ایالات متحده آمریکا و فرانسه می باشد. طبق گزارش ارتش امارات تا سال 2010 میلادی مجهز بوده است به 469 تانک جنگی اصلی، 76 تانک سبک، 113 وسیله نقلیه شناسایی، 430 وسیله نقلیه مسلح ویژه جنگهای پیاده، 860 نفربرهای مسلح، 93 توپخانه کششی، 181 توپخانه خود کششی، 72 پرتاب کننده راکت چندگانه، 155 خمپاره انداز، 6 موشک زمین به زمین از نوع سریع B با بیش از 200 گلوله موشک، 305 سلاح ضد تانک هدایت شونده، 262 سکوی پرتاب ثابت، 62 ضد هوایی، 40 موشک زمین به هوا. در این راستا امارات اقدامات گستردهای را در دست اجرا دارد تا در سالهای بعد با خرید هلیکوپتر و سایر تجهیزات و ادوات جنگی مورد نیاز خود اقدام به تقویت بنیه نظامی خود نماید. (Parker, 2007)
داراییهای نیروی دریایی امارات شامل: دو ناوچه جنگی تندرو دریایی، دو رزمناو که هر کدام یک ردیف توپ دارد، هشت کشتی موشک انداز، 6 کشتی گشت ساحلی، 5 ناو حامل تانک، 2 ناو پشتیبان و نیروی هوایی وابسته به نیروی دریایی ارتش امارات و 11 هلیکوپتر هجومی و باری دارد بعلاوه 7 هلیکوپتر پشتیبانی. نیروی دریایی در پی بروز کردن تواناییهای خود با خرید چند ناوگان پیشرفته جنگی و بالا بردن تواناییهای آبی - خاکی از طریق خرید هواپیماهای جنگی که قابلیت فرود روی ناوهای جنگی را دارند بعلاوه توبردهای مسلح آبی – خاکی برای گردانهای دریایی.
نیروی هوایی امارات دارای 146 هواپیمای جنگی و 40 هلیکوپتر جنگی هجومی میباشد. علاوه براینها دارای هواپیماهای شناسایی، هواپیماهای باری و آموزشی نیز میباشد. نیروی هوایی امارات دارای موشکهای هوا به هوا و هوا به زمین که از هواپیماهای جنگی و هلیکوپترها شلیک میشود، نیز میباشد. امارات سعی برآن دارد تا تواناییهای هوایی خود را با تجهیز ارتش بالا ببرد در این راستا با خرید 80 فروند هواپیمای جنگی 16-F و 33 هواپیمای جنگنده میراژ و سفارش30 فروند میراژ دیگر اقدام به این کار نموده است.
خدمت سربازی
خدمت سربازی در امارات بصورت کاملاً داوطلبانه میباشد و از کل این نـیروها 30 درصـد را زبان تشکـیل می دهند. که عمدتاً از تبعیدیهای سایر کشورها هستند.
نیروهای نظامی خارجی
طبق قرارداد نظامی امارات متحده عربی با ایالات متحده آمریکا آموزشهای نظامی نیروهای اماراتی توسط این کشور در پایگاه هوایی الظفر ایرباس صورت میگیرد.
گروه اعزامی سی و صد و هشتادم نیروهای هوایی ایالات متحده این وظیفه را بعهده دارد و همچنین خط هوایی تانکرهای سوختگیری مجدد را آماده نموده است. طرحهای گلوبال هاک(نوعی موشک زمین به هوا) و همچنین جاسوس uz که از سال 2002 در حمایت از عملیات آزادی در عراق برای سرنگون کردن مدام صورت گرفت و انتظار میرود الظفر یک خط هوایی ثابت برای ایالات متحده بر پایه عملیاتهای هوایی منطقهای شود. نیروهای جاری آمریکا در امارات حدود 1300 نفر پرسنل نظامی میباشد. (Parker, 2007)
در سال 1984 اعضای شورای همکاری خلیج(GCC) با ایجاد دو تیپ 10000 نفری به عنوان نیروی حفاظتی شبه جزیره موافقت کردند، که در عربستان سعودی، نزدیک خط مرزی کویت و عراق قرار گرفتند. اواخرسال 2006 میلادی، نیروی محافظتی شبه جزیره عربستان 7000 پرسنل داشت؛ که به عنوان یک نیروی نفوذی متصل، برای دفاع از خط مرزی عربستان سعودی، کویت وعراق خدمت میکرد. در نوامبر 2006، GCC با ارئه یک پیشنهاد به شورای وزارت دفاع سعودی خواستار گسترش توانائیهای محافظتی و ایجاد یک فرماندهی متصل و کنترل سیستم شد.
پلیس
اگرچه وزارتخانه امارات متحده عربی، ادارات پلیس عمومی داخلی را در هر امیرنشین سرپرستی و مدیریت میکند، هر امیرنشین پلیس خود را دارد و بر قرارگاههای آن نظارت میکند. تمام قدرت نیروی پلیس 10000 پرسنل تخمین زده شده است. قرارگاه ها پلیس، شکایات را از عموم دریافت میکنند، دستور بازداشت صادر میکنند و همه موارد را به پیگرد عمومی ارجاع میدهند، و کـسی بـه نوبـت این مـوارد را به دادگـاه انتـقال می دهد. در ژانویه 2007 وزارت طرحهای داخلی، تأسیس یک دایرهی جنایی جدید با ادارات وابسته به ساختمانهای اختصاصی پلیس امارات برای مبارزه با پولشویی، تروریزم و داد و ستد را اعلان کرد.