زنان در گرجستان

وضعيت زنان در جامعه

در قانو ن اساسي گرجستان و به طور كلي در حقوق زنان رسماً با مردان و مردان نيز با زنان برابرند. اين در حالي است كه قوانين و مقررات حقوقي موجود نيز از زنان در برابر سختيها و شدايد از جمله كارهاي شبانه، كار در معادن يا بخش هاي خاصي از صنعت حمايت مي كنند. اما در اين معنا تساوي اين دو گروه (زنان و مردان) به معناي برابري كامل آنها نيست. به عنوان مثال زنان در زمينه انجام كارهاي دشوار صنعتي و يا در زمان زايمان نياز به مقررات ويژه اي دارند. در همين راستا زنان زودتر از مردان بازنشسته مي شوند، از خدمت زير پرچم معاف بوده و مادران بيوه از برخي بيمه و تسهيلات اجتماعي ويژه برخوردارند كه مردان مشابه از آنها بهره مند نيستند.

ميزان مرگ و مير در نزد مردان در گروه هاي سني خاص بيشتر از زنان است. علل اين مرگ و مير عمدتاً ناشي از نارسايي هاي مغزي و قلبي، وجود تومورهاي بدخيم، سرطان ناي و ريه و مشكلات سيستم گوارشي مي شود. همچنين در مقايسه با زنان، مردان زمينه هاي بيشتري در مورد اقدام به خودكشي و مرگ هاي ناشي از خودكشي دارند. طول عمر متوسط مردان در گرجستان هفت سال كمتر از زنان است. احتمالاً فشارها و استرسهاي روزافزون سالهاي اخير به همراه عادات سنتي نادرست غذايي، مصرف مواد الكلي و دخانيات در تشديد اين امر مؤثر بوده است و نكته قابل توجه اين است كه عادات مذكور نمي تواند به آساني از طريق وضع قوانين تغيير يابد.

همين مساله در مورد زنان نيز ديده مي شود؛ به طوري كه قانون نمي تواند باعث تغيير برخي نگرش هاي سنتي به زن شده و حامي آنان در مورد مسئوليت دوگانه خانه داري و كار در خار ج از خانه باشد. حوزة كارها و مشاغل تخصصي نمونه اي روشن از اين مساله است. قبل از استقلال گرجستان (سال 1989 ميلادي ) سهم زنان كارمند در زمينه مشاغل تخصصي 77 درصد در ميا ن گروه سني 25 تا 54 ساله بود و بيشترين ميزان يعني 82 درصد در گروه سني 40 تا 44 سا ل ديده مي شد. مردان و زنان در گرجستان در زمينه ميزان تحصيلات دانشگاهي و دبيرستاني تقريباً در وضعيت مشابهي قرار دارند. تحصيل كردگان دانشگاهي مشاركت وسيعي در مشاغل تخصصي دارند كه اين مشاركت بسيار نامتناسب است. 71 درصد كل پزشكان گرجستان را زنان تشكيل مي دهند. 63 درصد معلمان (شغلي كه در زمان شوروي سابق از موقعيت پاييني برخوردار بود) را نيز زنان شكل داده اند؛ اين درحالي است كه مشاركت زنان در ساير مشاغل از حد متوسط نيز پايينتر است. به عنوان نمونه اين ميزان مشاركت در زمينه مشاغل تخصصي اقتصادي 39 درصد و در زمينه مهندسي 27 درصد است.

با اين حال زنان به طور كلي در زمينه يافتن مشاغل مناسب با تحصيلات خود با مشكل مواجه هستند. در مورد برخي مشاغل پيش فرض هاي نسبي موجود عليه زنان توجيهي براي اين مساله است. علاوه بر آن دلايل ارايه شده در مورد ضرورت انجام كارهاي مربوط به منزل و بچهداري باعث گرديده تا زنان نتوانند تجارب و توانايي هاي تخصصي خود را افزايش دهند. دو سوم دختران بعد از ازدواج به مهارت هاي تخصصي خود چيزي اضافه نمي نمايند. اكثر زنان قادر به كسب مشاغل مناسب نبوده و لذا به دنبال مشاغلي هستند كه با داشتن شرايط نامناسب كاري حداقل از حقوق و درآمد بالاتر برخوردار بوده و تسهيلاتي چون بيمه و بازنشستگي بيش از موعد را در برداشته باشد. اين چنين مشاغل اغلب شامل شيفته اي كار شبانه، كارهاي سخت بدني و يدي، كار در شرايط نامناسب بهداشتي و تماس با مواد شيميايي زيان آور، كار در اماكن پر سر و صدا و گرد و خاك و برخي اوقات كار در اماكن غيرقانوني مي باشد.

علاوه بر شرايط كاري، زنان گرجي به همراه ساير زنان دنيا با مشكل چگونگي تركيب وظيفه خانه داري و كار در خارج از خانه مواجه هستند. در اين مورد تفكرات سنتي در گرجستان رايج است. مردان در مواقع معمولي آماده مشاركت در كارهاي منزل و يا مراقبت از بچه ها نيستند. بدين ترتيب مسئوليت مذكور نيز كاملاً بر دوش زنان افتاده است و باعث محروميت آنان از داشتن اوقات بيكاري و فراغت براي انجام امور شخصي و يا همان گونه كه قبلاً ذكر شد پيگيري علاقه هاي تخصصي در مورد مشاغل خود گرديده است.

با اين همه روابط خانوادگي و ازدوا ج به خودباوري و ايجاد اعتماد به نفس در نزد زنان كمك مي نمايد. با توجه به اهميت نهاد خانواده و روابط خويشاوندي در جامعه گرجستان نقش زن به عنوان يك مادر بيش از كار او اهميت دارد. زنان در حال حاضر مشاركت فعالي در روند احياي اقتصادي گرجستان دارند. به عنوان نمونه تعداد زنان دكه دار بيشتر از مردان است. اين درحالي است كه نوع فعاليت تجار رو ح تجارت خرده فروشي را شكل مي دهد، سهم زنان در فعاليت هاي خرد اقتصادي در حال افزايش است.