نژاد در اسپانیا

اسپانیا در جنوب غربی اروپا و شمال قاره آفریقا قرار گرفته است، این موقعیتِ استراتژیک موجب آن شده است که این منطقه محل عبور اقوام مختلفی در طول تاریخ باشد. تارتسوس(Tartessos)، ایبرها(Los íberos)، قوم باسک(Los Vascos)، کارتاژها(Fenicios) و فینیقی‌ها(Cartagineses) از جمله بخشی از عوامل تأثیر گذار بر تاریخ، زبان و نژاد اسپانیا هستند که با سکونت و عبور خود از شبه جزیره ایبری بخشی از تاریخ باستان این کشور را رقم زده اند.

در اوایل قرن پنجم پس از میلاد با شکست رومی‌ها به‌وسیله قوم بیسی گُدُس[i]، این قوم شهر تولدرو را پایتخت خود قرار داد، آن‌ها در ابتدا از آمیختن با ساکنین اسپانیا پرهیز می‌کردند، زیرا ازدواج با نژاد دیگری غیر از نژاد بیسیگود برای آن‌ها ممنوع بود، اما پس از مدتی این رفتار خود را ترک کردند، پس از گذر چند قرن عرب‌ها در سال  711 بعد از میلاد به اسپانیا حمله کردند و پس از تصرف، شهر کُردُبا را پایتخت خود قرار دادند.

از آنجایی که اعراب به همراه خود زنان را نیاورده بودند این مسئله موجب آن شد تا با زنان اسپانیایی ازدواج کنند و اینگونه بر نژاد اسپانیایی تأثیر گذاشتند. در بین مسلمانانی که به اسپانیا نقل مکان کرده بودند، برخی از اعراب و برخی از نژاد بربر بودند. اعراب به مدت هشت قرن در این سرزمین اقامت داشتند تا آنکه پادشاه کاتولیکِ اسپانیا در سده پانزدهم با برقراری حاکمیت بر گرانادا و خارج کردن اعراب، یکپارچگی را به اسپانیا بازگرداند.

پاورقی

[i] مردمی از شمال اروپا که پس از امپراتوری روم و قبل از ورود اعراب در کشور اسپانیا حکمرانی می‌کردند.