شهر ممنوعه پکن

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۹ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « == '''- شهر ممنوعه­ي پكن''' == در قلب شهر پكن پایتخت چین، مجموعه­ا­ي از يك معماری­ باستانی فوق العاده و سحرآمیز به نام شهر ممنوعه[i] خود نمايي می­کند. اثری که د رجهان نیز صاحب شهرت است. معماري شهر ممنوعه در ميان معماری­های سلسله­هاي باستانی چین مروا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

- شهر ممنوعه­ي پكن

در قلب شهر پكن پایتخت چین، مجموعه­ا­ي از يك معماری­ باستانی فوق العاده و سحرآمیز به نام شهر ممنوعه[i] خود نمايي می­کند. اثری که د رجهان نیز صاحب شهرت است. معماري شهر ممنوعه در ميان معماری­های سلسله­هاي باستانی چین مرواریدي درخشان و پردامنه­ترین و کامل­ترین مجموعه معماری چوبی باستانی است. شهر ممنوعه در سال1406میلادی،  به دستور«جو­دی[1]» دومین امپراتور سلسله­ی مینگ ظرف 14سال ساخته شد. تا سال1911میلادی، سقوط نظام امپراتوری در کشور چین، و طی500 سال، جمعا24 امپراتور در شهر ممنوعه اقامت کرده و به سر و سامان ­دادن امور کشوری می­پرداختند. این مجموعه به لحاظ دامنه­ی وسیع، زیبایی سبک، درخشش معماری، جلال و شکوه تزیینات، اثری نادر در جهان است. مساحت شهر ممنوعه720 هزار متر مربع، طول آن از جنوب تا شمال یک هزار متر و عرض آن از شرق تا غر ب 800 متر است. این مجموعه با دیواری به ارتفاع 10 متر و در بیرون از دیوار با خندقی پرآب به عرض 50متر احاطه شده است.

سه کاخ بزرگ و مجلل این مجموعه، یعنی قصرهای تَی­خِه[2]، جونگ­خِه[3] و بَی­خِه[4]، محل اعمال حاکمیت و قدرت امپراتوری امپرتوران و بر پایی آیین­ها و مراسم پرشکوه تشریفات بوده است. . قصر تَی­خِه، مجلل ترین بنا و معماری مجموعه بناهای شهر ممنوعه به­شمار می­رود. در فرهنگ چین، اژدها نماد قدرت امپراتوری و امپراتور «پسر آسمان» اژدهای حقیقی نامیده می­شود. لذا، داخل قصر تَی­خِه با حدود 13هزار تصویر اژدها تزیین شده است. مشهور است که در این مجموعه بیش از5/9999 اتاق وجود دارد. به باور پیشنیان، اقامتگاه امپراتوران آسمانی10هزار اتاق دارد و امپراتوران چین که پسر امپراتور آسمان است نمی­تواند بیش از تعداد اتاق­های امپراتور آسمان داشته باشد. از این­رو، شمار اتاق­های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از شمار اتاق­های کاخ امپراتور آسمان است. در محوطه­ی داخل حیاط این شهر جمعا 308 ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب دیده می­شود که از آن­ها برای پیشگیری از آتش سوزی استفاده می­شده است.

براساس یادداشت­های تاریخی، در عصر سلسله­ی مینگ، 100هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه شرکت داشته و مصالح ساختمانی آن از مناطق مختلف کشور حتی استان یونن در فاصله چند هزار کیلومتری پکن گردآوری شده است. شمار آثار و عتیقه­جات نفیس موجود در شهر ممنوعه به یک میلیون می­رسد که یک ششم از کل آثار تاریخی چین را به خود اختصاص داده است. به عقیده­ی معماران چینی و خارجی، طراحی و معماری شهر ممنوعه اثری برجسته و بی همتا در زمینه­ی معماری متعلق به500 سال پیش است.

این اثر عظیم و برجسته در سال1987میلادی در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید


[1] - Zhudi.

[2] - Taihe.

[3]- Zhonghe.

[4] - Baihe.


[i] - The Forbidden City. Beijing.