سنت مجالس قطری

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

برگزاری نشست‌های هفتگی خانوادگی و قبیله‌ای در قطر تحت عنوان «مجلس» در منزل رئیس یا بزرگ قبیله یکی از عادت‌های دیرینه و حسنه‌ی کشورهای عربی، از جمله قطر است. این نشست‌ها را که تنها با شرکت مردان و در سالن پذیرایی منزل بزرگ قبیله برگزار می‌شود، در کویت، «دیوانیه» و در قطر، «مجلس» می‌نامند. برخی قبیله‌های ثروتمند ساختمان‌های مستقل و مجللی را خارج از منزل مسکونی رئیس قبیله می‌سازند که علاوه بر نشست‌های هفتگی یاد شده، مراسم‌ عروسی و دید و بازدید عیدها و مناسبت‌ها را نیز در همان مکان برگزار می‌کنند.

مجلس نشینی در قطر در برخی قبیله‌ها فقط منحصر به افراد فامیل است؛ امّا در برخی از قبیله‌های دیگر کشورها، حتی خارجی‌های مقیم نیز در آن حضور می‌یابند و درباره‌ی امور مختلفی مانند روابط خانوادگی، شغل، تجارت و اقتصاد، گفت و گو می‌کنند.

طبق پژوهش اردیبهشت ماه سال 1388 دانشگاه «کامن وولت» قطر، 77 درصد قطری‌ها به طور هفتگی در مجالس دور هم جمع می‌شوند. این در حالیست که 45 درصد مردم نیز تقریباً هر روز با یکدیگر ملاقات می‌کنند. هدف از برگزاری مجالس از دیرباز، آشناسازی نوجوانان و جوانان به آداب و رسوم قبیله‌ای و تشویق آنان برای حفظ این سنت، همچنین بررسی مشکلات احتمالی افراد قبیله و حل اختلافات آنان از طریق مسالمت آمیز بوده است و در عین حال در این مجالس درباره‌ی مسائلی مانند تجارت و اوضاع بازار گرفته تا بازگو کردن خاطره‌ها، گفت و گو می‌شود.

برگزاری این گونه مجالس که در گذشته‌های دور تقریباً تنها محفل خانوادگی و فامیلی بود، در سال‌های گذشته به خاطر تهاجم فرهنگ الکترونیکی مانند اینترنت و شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای، رنگ باخته است. در سال‌های اخیر مجالس مورد بحث بیشتر منحصر به حضور پیرمردان و افراد میان‌سال شده که هنوز به سنت دیرینه‌ی خویش پایبند هستند و به قول خودشان تلویزیونی نشده‌اند. قطری‌ها از این که قشر جوان امروزی وقت خود را بیشتر به تماشای تلویزیون‌ و بازی‌های کامپیوتری اختصاص می‌دهند نگرانند.[۱]

کتابشناسی

  1. احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).