قصر تابستانی و باغ سلطنتی پکن

احداث قصر تابستانی[i]در سال1750میلادی و در اواخر دوران شکوه عصر فئودالی چین آغاز و ساخت آن 15سال به طول انجامید. این باغ در سال1860میلادی، با حملهی نیروهای انگلو-فرانس به آتش کشیده شد و در سال1886توسط ملکهی امپراتور دوواگر چیشی[1] بازسازی گردید. این قصر، بار دیگر در سال1900میلادی، با اشغال پکن توسط نیروهای 8قدرت غربی، برای دومین بار در آتش سوخت و مجددا در سال1920میلادی بازسازی و تعمیر شد. پس از سقوط نظام امپراتوری در سال1911میلادی، این مجموعه در سال1928میلادی به پارک عمومی تبدیل شد. پیش از روی کارآمدن دولت کمونیستی در این کشور، به دلیل کمبود بودجه و ادامهی جنگ داخلی، رها شده و به حالت متروکه در آمد. با استقرار جمهوری خلق چین، دولت سالانه مبالغی را برای ترمیم و بازسازی و حفظ و نگهداری این قصر اختصاص داد تا بالاخره دوباره به وضعیت اولیه بازگشت.

قصر تابستانی و باغ سلطنتی پکن دارای مساحتی بالغ بر290هکتار است که دو سوم آن را دریاچهی کونمینگ[2] به خود اختصاص داده است. در بیش از 3هزار ساختمان کوچک و بزرگ موجود در این مجموعهی تفرجگاه سلطنتی، حدود 40هزار آثار تاریخی و فرهنگی و عتیقه، متعلق به از دو هزار سال پیش تا دوران سلسلهی چینگ نگهداری میشود. 400هزار اصلهی درخت سرسبز، این مجموعه را به تفریحگاهی سرسبز و خرم تبدیل کرده و سالانه مورد بازدید میلیونها گردشگر داخلی و خارجی قرار میگیرد.

این مجموعه قصر و باغ سلطنتی در سال1998میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.

[1] - Dowager Cixi.

[2] - Kunming Lake.

[i] - Summer Palace, an Imperial Garden in Beijing.