تفریحات و سرگرمی‌­های اجتماعی مردم چین در ایام تعطیل

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۹ توسط Hamidian (بحث | مشارکت‌ها)
By-Yang-Xueping杨雪萍.jpg

در یکی دو دهه‌­ی اخیر، مردم چین براساس مدت تعطیلات، امکانات مالی، و ذائقه­‌ی شخصی، سپری کردن روزهای تعطیل و اوقات فراغت خود را به گونه­‌های مختلف ورزشی، تفریحی و آموزشی برنامه ریزی می­‌کنند. براساس نظر سنجی انجام شده توسط «شرکت تحقیقاتی افق پکن» در سال 2007 که در میان ساکنان شهرهای بزرگی هم­چون پکن، شانگهای، گوانگجو، ووهان، و چِنگ­دو صورت گرفته است نشان می­‌دهد که متوسط سرانه‌­ی هزینه‌­­های ورزشی شهروندان این شهرها، سالانه حدود 888 یوان (150 دلار) بوده است که نسبت به سال‌­های پیش 21 درصد افزایش داشته است.[۱]

از دیگر برنامه‌­های اوقات فراغت مردم چین، می­توان از علاقه­ی آن­ها به سفرهای داخلی و خارجی نام برد. طبق یک نظر سنجی که صورت گرفته، بیش از 46 درصد مردم اظهار داشته‌­اند، تمایل دارند برای اوقات فراغت خود از مسافرت­‌های داخلی و خارجی استفاده کنند. طبق آمار منتشره از سوی سازمان گردشگری این کشور، در ایام تعطیلات یک هفته‌­ای روز کارگر، بیش از 179 میلیون نفر به سفر و گردشگری پرداخته‌­اند. طبق این آمار متوسط سرانه‌ی گردشگری مردم در طول سال بالغ بر412 یوان (70دلار) بوده است. هم­چنین، در همین سال بالغ بر 50 میلیون نفر چینی تعطیلات خود را با سفر به 92 کشور جهان سپری کرده­‌اند. (idb: 555)

از دیگر سرگرمی­‌های مردم چین در تعطیلات می­توان به تماشای فیلم­‌های تلویزیونی و سینمایی اشاره کرد. براساس آمار منتشره، ساکنان شهرهای چین در ایام تعطیلات به طور متوسط روزانه 3 ساعت و 36 دقیقه به تماشای برنامه­‌ها و سریال‌­های تلویزیونی می­‌پردازند. هم­چنین، در سال 2007 میلادی، تعداد تماشاگران و درآمد سالن­‌های سینمایی و فیلم‌­های سینمایی نسبت به سال پیش حدود 8/21 درصد افزایش داشته است.

یکی دیگر از سرگرمی­‌های مردم در تعطیلات، استفاده از اینترنت و سایت‌­های اینترنتی است. این سرگرمی به دلیل رشد و گسترش فوق­‌العاده و سهولت دسترسی، سایر سرگرمی­‌ها و تفریحات را تحت تأثیر قرار داده است.

بازدید از موزه­‌های متنوع عادی، خیابانی، گروهی، و موزه شهرها نیز از دیگر سرگرمی­‌های مردم به شمار می­‌رود. هم­چنین، بازدید از بازارهای عتیقه فروشی و خرید و فروش آثار و اشیای عتیقه و تاریخی نیز با توجه به بهبود وضعیت معیشتی و درآمد مردم در سال­های اخیر به یکی دیگر از تفریحات مردم تبدیل شده است. این آثار شامل نقاشی، خوشنویسی، ظروف چینی و سرامیک، کتاب، مبلمان و صندلی، ساعت و سایر اشیاء می­گردد.

مطالعه­‌ی انواع کتاب، مجله، و گوش دادن به موسیقی به صورت سی­دی و یا حضور در برنامه‌­های اجرای زنده­‌ی موسیقی، و کارائوکه (نوعی موسیقی که افراد آهنگ دلخواه خود را به همراه موسیقی همان آهنگ و در جمعی خصوصی و خانوادگی می­‌خوانند) نیز از دیگر برنامه­‌های سرگرمی و تفریحی مردم به شمار می­‌رود.

یکی دیگر از سرگرمی و تفریحات پر طرفدار مردم چین رفتن به رستوران و صرف غذا همراه با اعضای خانواده و بستگان و دوستان و همکاران است. این سرگرمی، به ویژه در دو دهه‌­ی اخیر به دلیل اشتغال بیرون از خانه‌­ی زن و مرد خانواده و کمبود وقت برای پخت و پز در آشپزخانه، به شدت گسترش یافته و حتی در روزهای عادی نیز معمولا مردم وعده­‌های غذایی روزانه­‌ی خود را در رستوران صرف می­‌کنند. تنها واحدهای تجاری که در خیابان­‌ها تا ساعت دو بعد از نیمه شب به کسب و کار و ارایه خدمات به مشتریان ادامه می‌­دهند، انواع رستوران­‌های ارزان‌قیمت و گران‌قیمتی است که هر کدام مشتریان خاص خود را دارند و صنعت تهیه­‌ی غذای آماده و رستوران داری در این سال­‌ها به یک صنعت در حال توسعه و سود‌آوری تبدیل شده است. به همین سبب، و به دلیل سود‌آوری بالای این صنعت، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و سرمایه‌گذاران خارجی مانند مک دونالد، کِی اِف سی، و... نیز وارد این عرصه‌­ی رقابت شده و با ایجاد رستوران­‌های زنجیره­ای برای جذب مشتریان بیشتر به تلاش خود ادامه می­‌دهند. طبق آمار منتشره، تا سال 2003، بیش از 70 میلیارد دلار توسط بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی در صنایع تفریحی و سرگرمی چین سرمایه‌گذاری کرده‌­اند.(China Daily, 2003)

و سرمایه‌­ی در گردش سالانه­‌ی صنعت رستوران داری در این کشور در همان سال بیش از 580 میلیارد یوان (یکصد میلیارد دلار) بوده است [۲] که این روند به سرعت درحال رشد است.[۳]

نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ تعطیلات، اوقات فراغت و سرگرمی­‌های مردم چین؛ تعطیلات رسمی سراسری در چین

کتابشناسی

  1. China Encyclopedia (2008). China Encyclopedia Compilation Group. China International Press
  2. People’s Daily Online (2003). Ugus. 3
  3. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---