بهداشت و سلامت کانادا
بهداشت و سلامت
سیاست‌ها و برنامه‌های سلامت ملی برعهده دولت‌های فدرال و استانی است. دولت فدرال از طریق اداره سلامت و رفاه برنامه‌هایی را به منظور تأمین نیازهای شهروندان اجرا می‌نماید.
کانادا دارای یکی از منظم‌ترین و کامل‌ترین سیستم مراقبت‌های درمانی در جهان را دارد. بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و مطب‌های خصوصی بسیاری تحت پوشش این برنامه قرار دارند. کلیه شهروندان و مهاجرانی که مقیم این كشور هستند تحت پوشش برنامه ملی بیمه درمانی هستند و می‌توانند به صورت رایگان از خدمات این مراکز استفاده نمایند.
این برنامه‌ها در بر‌گیرنده بخش عمده‌ای از خدمات پزشکی است كه افراد برای برخورداری از تسهیلات آن باید نسبت به دریافت کارت بیمه خود از استان محل سکونت خود اقدام كنند. این کارت در سراسر كشور معتبر است. اما با تغییر استان محل سکونت فرد باید از استان جدید تقاضای صدور کارت بیمه نماید، زیرا قوانین مربوط به بهداشت و درمان در استان‌های مختلف متفاوت است و در برخی مناطق مشمول هزینه نیز می‌شود. هزینه بیمه درمانی برعهده هر یک از استان‌ها است که بخشی از آن از محل مالیات تأمین می‌شود. علاوه بر این، به منظور مراقبت‌های درمانی دولت فدرال نیز به استان‌ها کمک می‌کند.
فوریت‌های پزشکی
در صورتی که هر یک از اعضای خانواده به فوریت‌های پزشكی نیاز پیدا كنند، می‌توانند با مراجعه به بخش اورژانس نزدیک ترین بیمارستان خدمات درمانی لازم را دریافت كنند و در صورتی که جان کسی در معرض خطر باشد می‌تواند با اورژانس محلی تماس گرفته و تقاضای آمبولانس نماید.
در این كشور بیمه اصلی درمانی - که بیمه‌نامه درمانی استاندارد نامیده می‌شود - شامل حق‌الزحمه پزشکان، جراحان و متخصصان بیهوشی، داروهای تجویز شده در داخل بیمارستان، شورای پزشکی، استفاده از تجهیزات و غذای بیمارستان، عمل جراحی و سایر معالجات(از قبیل فیزیوتراپی، اشعه‌درمانی، شیمی‌درمانی)، عکس‌های رادیولوژی و آزمایش‌های تشخیصی، مراقبت‌های زایشگاهی (در صورتی که 12 ماه از زایمان قبلی گذشته باشد) داروها و پانسمان‌ها، وضعیت سلامتی ذهن و جسم و ترک اعتیاد است.
پزشک خانواده
در این كشوراغلب مردم طبیبی را به‌عنوان پزشک خانواده انتخاب و برای مشکلات پزشکی عادی خود به او مراجعه می‌نمایند. به این ترتیب پزشک مربوطه سابقه پزشکی بیمار خود را تا حدی می‌داند و می‌تواند بهتر از هر فرد دیگری بیمار خود را در شرایط عادی و یا موارد اضطراری یاری کند.
برنامه بهداشت عمومی
در این کشور قوانین مربوط به بهداشت عمومی، خدمات گسترده‌ای را دربر می‌گیرد. به عنوان مثال، براساس این قوانین در مردم این اطمینان ایجاد می‌شود که مواد غذایی بهداشتی و مطابق استانداردهای مربوطه می‌باشد. همچنین، می‌توان نسبت به رعایت موازین امور بهداشتی در رستوران‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی اطمینان حاصل كرد.
برنامه واکسیناسیون کودکان نیز بخش دیگری از این خدمات است. در این كشور کودکان باید بر ضد بیماری‌های خطرناک و عفونی(نظیر فلج اطفال، کزاز و دیفتری) واکسینه شوند. در این زمینه برای هر کودک كارت مخصوصی صادر می‌شود که برای ثبت نام کودکان در مدارس مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، در این زمینه برنامه‌های آموزشی در مدارس پیش‌بینی شده است كه در طول دوره تحصیلی به مرحله اجرا گذاشته می‌شود.
دارو
در كانادا بسیاری از انوع داروهای مربوط به بیماری‌های جزئی، نظیر سردردها و سرماخوردگی، در داروخانه به‌صورت بدون نسخه عرضه می‌شود. پزشک داروخانه می‌تواند در انتخاب داروهای ویژه به افراد کمک کند. اما داروهای مربوط به بیماری‌های خاص فقط از طریق ارائه نسخه پزشک معالج قابل فروش است و دستورالعمل استفاده از دارو نیز باید در آن ذکر شده باشد. هزینه تهیه دارو در اغلب استان‌ها به عهده خود فرد می‌باشد. [۱] [۲][۳]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ Mikkonen, J., & Raphael, D. (2010). Social determinants of health: The Canadian facts.
- ↑ Rioux, M., & Daly, T. (2010). Constructing disability and illness. In T. Bryant, D. Raphael, & M. Rioux (Eds.), Staying alive: Critical perspectives on health, illness, and health care (2nd ed., pp. 351-371). Canadian Scholars’ Press.
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.111-113.