معماری سکونت گاه های اقلیت های قومی در چین
سبک بناهای مسکونی نواحی اقلیت نشین چین هم چون فرهنگ آنها متنوع و گوناگون است. برای نمونه، خانه های مسکونی در منطقه ی خود مختار اویغور سینک یانگ، معمولا یک تا سه طبقه با بامی مسطح و دارای حیاط است و منازل تبتی ها به نام«دیوفان» بیشتر از ترکیبی از چوب و سنگ و آجر ساخته می شود.
مغول ها عموما در چادرهای قابل انتقال زندگی می کنند و اقلیت های قومی ساکن جنوب باختری خانه های خود را با ترکیبی از چوب و سفال ساخته و از نرده های چوبی به جای دیوار استفاده می کنند. این خانه ها را در مکان های خوش منظره و در دامنه ی کوه ها و کنار جویبارها می سازند. خانه های ساخته شده از بامبو متعلق به قوم«دای» در استان یونان و خانه های«دیو جیائولو» متعلق به اقوام«میائو» و «توجیا» از خانه های مسکونی سایر اقلیت ها کاملا متمایز است.این خانه ها اغلب در زمین های شیبدار و بدون شالوده و بر روی ستون های چوبی ساخته می شوند. این بناها اغلب دو یا سه طبقه بوده و طبقات پایین برای نگهداری حیوانات و غلات و از طبقات بالا برای سکونت اعضای خانواده استفاده می شود[۱].
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ معماری خانه های مسکونی در چین؛ معماری سبک تولودر چین