کوه های بابای افغانستان
بعد از کوههای هندوکش، کوههای بابا از بلندترین و معظمترین کوههای افغانستان محسوب میشود و در کنار هندوکش ستون فقرات کوههای افغانستان را تشکیل میدهد.کوههای بابا در مرکز افغانستان قرار گرفته و همانند هندوکش از شرق به غرب امتداد مییابد.کوههای بابا از شرق گردنه حاجی گک و منطقه غربی سیاهگرد غوربند در شمال شرق بامیان آغاز میشود و تا جنوب شرق کوه حصار امتداد مییابد.
طول کوه بابا حدود ۲۰۰ کیلومتر و ارتفاع متوسط آن ۴۰۰۰ متر است؛ ولی بلندترین قله آن شاه فولادی یا شاخ فولادی با ۵۱۴۰ متر ارتفاع از سطح دریاست.کوههای بابا در قلب منطقه معروف هزارهجات قرار دارد. هزارهجات بهطور متوسط ۳۳۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
قلههای کوههای بابا در غالب ایام سال پوشیده از برف بوده و یخچالهای آن همواره دارای برف و یخ است و منابع تأمین آب دائمی برای چشمهها و رودهای منشعب از آن مانند هیرمند، هریرود و بند امیر است. گردنههای اونی (۳۳۰۰ متر)، حاجیگک (۳۷۰۰ متر)، زرد سنگ(۳۱۰۰ متر)، شاتو، گردن دیوال، غوگردان و ملایعقوب از مهمترین گردنههای کوههای باباست و عموما بیش از ۳۰۰۰ متر ارتفاع دارند. از شیب شمالیکوههای بابا رودهای بند امیر و بلخاب و از شیب جنوبی و غربی آن رودهای هیرمند و هریرود سرچشمه میگیرند. دره بامیان، دره فولادی، دره کالو و دره ککرک از مهمترین درههای کوههای باباست. جادههای قدیمی غربی- شرقی افغانستان، یعنی از کابل به هرات از دره بامیان و سایر درههای کوههای بابا عبور میکرده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
ارتفاعات افغانستان؛ کوههای هندوکش افغانستان؛ هریرود؛ سفیدکوه یا اسپین غر؛ کوههای خواجه عمران؛ کوههای پامیر.
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بیین المللی الهدی، ص 19-20.