شريف حسين بن علی
حسین بن علی هاشمی (۱۸۵۶ـ۱۹۳۱) یا شریف حسین، پادشاه حجاز (۱۹۱۶ـ۱۹۲۴) و بنیاد‌گذار سلسلۀ جدید هاشمی. امیر (شریف بزرگ) شهر مقدس مکه (۱۹۰۸ـ۱۹۱۶)، و طرفدار ترک‌ها و آلمان‌ها در آغاز جنگ جهانی اول. زمانی که خود را پادشاه مستقل حجاز و جزیرةالعرب اعلام کرد (۱۹۱۶)، تامس لارنس او را متقاعد کرد که به شورش اعراب برضد سلطۀ ترکان بپیوندد. شریف حسین خود را پادشاه سراسر عربستان اعلام کرد (۱۹۱۹) که به منازعه با ابن سعود، حکمران امارت همسایۀ نجد انجامید. حسین مقام خلافت را پذیرفت (۱۹۲۴) اما در همان سال ابن سعود او را وادار به استعفا کرد. او هم به قبرس پناه برد و چندی بعد در عمان پایتخت اردن، درگذشت. پس از درگذشت حسین یکی از پسرانش با نام علی بن حسین جانشین او شد، اما ابن سعود که خود را پادشاه حجاز اعلام کرده بود، او را پس از یک سال از سلطنت خلع کرد. فرزند دیگرش عبدالله بن حسین پادشاه اردن شد، در حالی که فرزند سومش فیصل اول پادشاه عراق شد. حسین بن علی نیای ملک حسین و ملک عبدالله پادشاهان اردن است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
شخصیت های موثر سیاسی و اجتماعی معاصر قطر؛ شخصیت های سیاسی کوبا
کتابشناسی
- ↑ حسین بن علی هاشمی( بی تا). ویکیجو، دانشنامه آزاد پارسی. قابل بازیابی ازhttps://wikijoo.ir/index.php/
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)