معماری سکونت گاه های اقلیت های قومی در چین

سکونت گاه های اقلیت های قومی      

سبک بناهای مسکونی نواحی اقلیت نشین چین هم چون فرهنگ آن­ها متنوع و گوناگون است. برای نمونه، خانه های مسکونی در منطقه­ ی خود مختار اویغور سین­کیانگ، معمولا یک تا سه طبقه با بامی مسطح و دارای حیاط است و منازل تبتی­ ها به نام«دیوفان» بیشتر از ترکیبی از چوب و سنگ و آجر ساخته می­ شود. مغول ­ها عموما در چادرهای قابل انتقال زندگی می­ کنند و اقلیت ­های قومی ساکن جنوب باختری خانه­ های خود را با ترکیبی از چوب و سفال ساخته و از نرده ­های چوبی به­ جای دیوار استفاده می ­کنند. این خانه ­ها را در مکان ­های خوش منظره و در دامنه­ ی کوه ­ها و کنار جویبارها می­ سازند. خانه­ های ساخته شده از بامبو متعلق به قوم«دای» در استان یونان و خانه ­های«دیو جیا­ئو­لو» متعلق به اقوام«میائو» و «تو­جیا» از خانه ­های مسکونی سایر اقلیت­ ها کاملا متمایز است.این خانه ­ها اغلب در زمین­ های شیب­دار و بدون شالوده و بر روی ستون ­های چوبی ساخته می­ شوند. این بناها اغلب دو یا سه طبقه بوده و طبقات پایین برای نگهداری حیوانات و غلات و از طبقات بالا برای سکونت اعضای خانواده استفاده می­ شود.

نیز نگاه کنید به هنر در چین، هنر نقاشی در چین، هنر خوشنویسی چین، هنر معماری در چین، معماری خانه های مسکونی در چین