لیوبان، موسس سلسله خن
مقدمه
«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار سلسله ی«خَن» غربی به شمار می رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین بود که از طبقه ی پایین جامعه برخاسته بود.
زندگینامه
او، یک کشاورز زاده و از مقامات دون پایهی محلی سلسله ی«چین»، اما فردی روشنفکر و متین بود. در سال 209 پیش از میلاد، وی در زادگاه خود مردم را جمع کرده و به شورش دهقانان به رهبری«چِن شِن» و «وو گوانگ» پاسخ مثبت داد. بعدها، «لیوبان»خود در رأس ارتشی وارد«شیان یانگ»، پایتخت سلسله ی«چینگ» شد و به حاکمیت سلسله ی«چین» پایان بخشید. وی پس از روی کار آمدن، قوانین ظالمانه ی دوران سلسله ی چین را لغو کرد و به همین دلیل مورد استقبال مردم قرار گرفت.
سلسله خن
وی پس از جنگی 4 ساله،در سال 202 پیش از میلاد، در رأس نیرویی متشكل از 300 هزارسرباز، «شیان یو» آخرین امپراتور سلسلهی چین را محاصره نمود که در نتیجه«شیان یو» خودکشی کرد و «لیو بَن» قدرتمندان به پیروزی رسید و در سال 202 پیش از میلاد در استان« شاندونگ» خود را امپراتور اعلام کرد و نام سلسله اش را «خَن»گذاشت.
امپراطوری لیوبن
«لیوبَن» پس از امپراتور شدن، برای از سرگیری پیشرفت کشور، تدابیری را اتخاذ کرد. او، نخست زندانیهای سراسر کشور را آزاد کرده و بردهها را رها و سربازان را از خدمت مرخص کرد. سپس با ایجاد اشتغال، بیکاری را از میان برد و نظام پیشین سکونت افراد بر اساس خدمات نظامی را که در دوران سلسله ی« چین» اجرا میشد، مجددا برقرار ساخت. پس از برقراری آرامش در مرزهای شمالی، وی بازارهای مرزی میان کشورچین با سرزمین«شیون نون» ها را باز کرد تا روابط دو طرف آرام شود.
وقتی«لیوبَن» جوانی بیش نبود، دانشمندان را تحقیر میکرد، اما پس از آنکه امپراتور شد، به«لو جیان»، دانشمند برجستهی دربار فرمان داد تا کتابی بنویسد و در آن علت سقوط حاکمیت سلسلهی«چین» را برای عبرت گرفتن خود و دیگران تشریح کند. او در دوازدهمین سال حاکمیت خود، برای خاموش کردن شورش« این بو» لشگرکشی کرد که در میدان نبرد تیر خورده و بر اثر جراحت ناشی از آن، درگذشت[۱].
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 150-151