دوازده حیوان نمادین در چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۶ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « == دوازده حیوان نمادین == مردم چین یک رسم سنتی دارند ، وقتی بچه­ای به دنیا می­آید، از یک حیوان به عنوان نماد برای او استفاده می­کنند. این سنت را«شو شیانگ» یا  «شِنگ شیائو» می­گویند و از روش سنتی خاصی برای احتساب سن و شمارش سال­ها استفاده می­شود....» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

دوازده حیوان نمادین

مردم چین یک رسم سنتی دارند ، وقتی بچه­ای به دنیا می­آید، از یک حیوان به عنوان نماد برای او استفاده می­کنند. این سنت را«شو شیانگ» یا  «شِنگ شیائو» می­گویند و از روش سنتی خاصی برای احتساب سن و شمارش سال­ها استفاده می­شود.

مردم چین باستان برای شمارش سال­ها، از عنوان امپراطور وقت و روش« گَن­جی» استفاده می کردند. روش محاسبه­ی سال« گَن­جی» به سال841 پیش از میلاد بر می­گردد که تا به امروز مورد استفاده است. «گَن­جی» از«گَن» و «جی» تشکیل شده است. «گَن» به معنی«ساقه­ی آسمان» از ده کاراکتر چینی تشکیل می­شود که عبارتند از: «جیا، ای، بینگ، دینگ، وو، جی، گِنگ، شین، رِن و گویی». واژه­ی«جی» به معنی «شاخه­ی زمین» است و از دوازده کاراکتر تشکیل شده که عبارتند از: « زه، چُو، یین، ماو، چِن، سی،  وو، وی، شِن، یُو، شو و خَی». اگر ده کاراکتر ساقه­ی آسمانی را با دوازده شاخه­ی زمینی به ترتیب متناسب کنیم، شصت ردیف ترکیبی به دست می­آید، مانند: «جیا زه»، «ای­چُو»، «بینگ ما» و.... این شصت ردیف چرخشی هستند و هر شصت سال را یک «جیازه» می­گویند. برای نمونه، سال 2001 میلادی، مطابق با سال«شین­سی» و سال2002 میلادی، مطابق با سال«رِن وو» به تقویم کشاورزی چین است؛ پس از شصت سال، دوباره سال2061، با سال«شین­سی» و سال2062، با«رن وو» مطابقت می­کند. از زمان سلسله­ی« خَن» شرقی(25 ـ220 م)، مردم چین شروع به استفاده از دوازده حیوان برای تطبیق با دوازده شاخه­ی زمینی کردند که این دوازده حیوان عبارتند از« موش، گاو، ببر، خرگوش، اژدها، مار، اسب، گوسفند، میمون، خروس، سگ وخوک» .این دوازده حیوان دوازده«شِنگ­شیائو[1]» یا دوازده«شو­شیانگ[2]» نام دارند. دوازده شاخه­ی زمینی با دوازده حیوان به این شکل تطبیق می­کنند: «زه ـ موش»، «چُو ـگاو»، «یین ـ ببر»، «ماو ـ خرگوش»، «چِن ـ اژدها»، «سی ـ مار»، «وو ـ اسب»، «وی ـ گوسفند»، «شِن ـ میمون»، «یوـخروس»، «شو ـ سگ»، «هَی ـ خوک»؛ یعنی سال«زه» سال موش است، سال«چُو» سال گاو و سال«یین» سال ببر است... از این رو، هر کس که به دنیا می­آمد یک حیوان به عنوان سمبل سال تولد او محسوب می­شد. لذا، کسی­که در سال«زه» به دنیا می­آید، به موش تعلق دارد و اگردر سال«چُو» به دنیا بیاید، به گاو تعلق دارد و اگر در سال«یین» به دنیا بیاید، به ببر تعلق می­گیرد. (idb: 31-35)

امروزه، مردم چین برای شمارش سال­ها و محاسبه­­ی سن افراد، از تقویم میلادی و«شو­شیانگ­»(سال حیوان) استفاده می­کنند و از روی حیوانِ سال تولد هر کس می­توان سن و سال تولد او را محاسبه کرد.

(China Encyclopedia, 2008: 524- 525)


[1] - Shengxiao.

[2] - Shuxiang.