برخی از آداب و رسوم سنتی ازدواج

برخی از آداب و رسوم سنتی ازدواج

مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم سنتی همراه است. برای نمونه ،عروس هنگامی که خانواده­ی خود را ترک می­کرد، باید گریه کند تا نشان دهد نمی­خواهد خانواده­اش را ترک کند.

کجاوه­ی عروس، از لوازم اصلی مراسم ازدواج سنتی در چین است. در مراسم ازدواج، عروس را سوار بر کجاوه از منزل پدری به خانه­ی داماد می­برند. کجاوه­ی عروس اغلب توسط چهار و یا هشت نفر حمل می­شود. هم چنین، کجاوه­ی اژدها و کجاوه­ی سیمرغ هم وجود دارد. علاوه بر حمل کنندگان، افراد دیگری هم­چون ناقوس زن، بادبزن، و چتر­دار، کجاوه­ی عروس را همراهی می­کنند. گروه حمل کننده­ی کجاوه، بین ده تا ده ها نفر متغیر بوده و بسیار تماشایی است.

در مراسم ازدواج سنتی چین، سر و روی عروس را با یک روسری قرمز می­پوشاند و در حالی­که یک یا چند دختر او را همراهی می­کنند، داماد با پارچه­ی ابریشمی قرمز رنگی که در دست دارد، عروس را به داخل کجاوه می­برد. در مسیر خانه­ی داماد، تکان دادن کجاوه از برنامه­های شاد مراسم ازدواج است و حمل کنندگان کجاوه، آن را به چپ و راست حرکت می­دهند تا عروس نتواند درون کجاوه راحت بنشیند. گاهی اوقات به خاطر تکان­های شدید کجاوه، داماد به نیابت از عروس از حمل کنندگان تقاضا می­کند تا کجاوه را تکان ندهند و حمل کنندگان شروع به خنده و شادی می­کنند. تمام این حرکات در حقیقت برای ایجاد یک فضای  شاد و مفرح صورت می­گیرد.

مهم­ترین بخش از مراسم ازدواج سنتی در چین، مراسم ادای احترام است. عروس و داماد، ابتدا در مقابل«میز احترام به آسمان و زمین» قرار می­گیرند؛ روی این میز یک پیمانه وجود دارد که پر از غلات است و در چهار طرف آن جمله­ی«یشم و طلا پیمانه را پر کرده است» نوشته شده است و دهانه­ی پیمانه را با کاغذ قرمز رنگی می­بندند و در چهار سوی داخل پیمانه سکه­های پول گذاشته می­شود که پس از ادای احترام توسط عروس و داماد به آسمان و زمین، شرکت کنندگان در مراسم این پول­ها را برای تبرک می­گیرند. در وسط پیمانه یک شاخه درخت سرو قرار دارد که از شاخه­های آن سکه­هایی آویزان می­شود که آن را درخت پول­زا می­گویند. در کنار پیمانه، ترازو، آینه، ماکو، چراغ یا شمع می­گذارند. داماد در سمت راست و عروس در سمت چپ و هردو در مقابل میز می­ایستند و مجری با صدای بلند می­گوید:« اول به آسمان و زمین احترام بگذارید، دوم به پدر و مادر خود ادای احترام کنید، سوم هر دو به یکدیگر احترام کنید.» بین مردم این اعتقاد وجود دارد که زن و مرد، تنها پس از ادای احترام به زمین و آسمان به­طور رسمی زن و شوهر می­شوند. از این رو، مردم به این مراسم اهمیت زیادی می­دهند. در بین آداب و رسوم مردمی، رسم دیگری هست مبنی بر این­که اگر داماد به هرعلتی نتواند در مراسم ادای احترام حاضر شود، خواهر او با بغل کردن یک خروس، به جای داماد با عروس مراسم ادای احترام را برگرار می­کند.

بعد از مراسم کجاوه سواری و ادای احترام به آسمان و زمین، نوبت به مراسم شلوغ کردن در حجله­ی عروس می­رسد. وقتی عروس و داماد به حجله می­روند، خویشاوندان و دوستان آن­ها در حجله جمع شده و با عروس و داماد شوخی می­کنند. گاهی اوقات حتی شوخی­های بیش از اندازه هم می­کنند، ولی  عروس و داماد هرگز ناراحت نمی­شوند و باید راه حلی برای رهایی از شوخی­های دوستان پیدا کنند. به همین خاطر، حجله­ی عروس و داماد بسیار شاد و پرشور و حال می­شود. (Inesa Pleskacheuskaya:109-117)

آداب و رسوم فوق تنها مربوط به نژاد خَن است که اکثریت جمعیت چین را تشکیل می­دهند. سایر اقوام و نژادهای موجود در این کشور(55 اقلیت قومی) نیز هرکدام آداب و رسوم و سنت­های خاص خود را دارند که پرداختن به آن­ها کتاب مستقلی را می­طلبد.