شاخص های آب و هوا یی تقویم چینی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۵ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « == شاخص­های آب و هوایی تقویم چینی(نظام رده بندی فصلی بیست و چهارگانه) == براساس تقویم کشاورزی چین، در هر ماه دو شاخص هوایی وجود دارد که در طول سال تعداد آن­ها در مجموع به بیست و چهار شاخص می­رسد. این شاخص­های هوایی منحصرا مختص تقویم کشاورزی چین ا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

شاخص­های آب و هوایی تقویم چینی(نظام رده بندی فصلی بیست و چهارگانه)

براساس تقویم کشاورزی چین، در هر ماه دو شاخص هوایی وجود دارد که در طول سال تعداد آن­ها در مجموع به بیست و چهار شاخص می­رسد. این شاخص­های هوایی منحصرا مختص تقویم کشاورزی چین است. مردمان قدیمی چین، در انجام فعالیت­های کشاورزی خود، به­تدریج متوجه شدند که کره­ی زمین در طول355 یا 354روز به اضافه­ی6 ساعت، یک دور به دور خورشید می­چرخد. آن­ها نام این مدت ثابت و تغییرناپذیر را«یک سال» گذاشتند؛ آن­ها هم­چنین، برای نشان دادن تغییرات فصلی و آب و هوایی، بر اساس ارتباط متقابل کره­ی زمین و خورشید، تعداد روزهای یک سال را به بیست و چهار  قسمت تقسیم کردند. براین اساس، هر پانزده روز یک شاخص و هر ماه دو شاخص هوایی دارد. زمان وقوع بیست و چهار شاخص هوایی در گاه­شمار چینی تا حدودی ثابت است. این شاخص­ها، در شش ماه نخست سال، در پیش و بعد از روز ششم و بیست و یکم هر ماه و در شش ماه دوم، قبل و بعد از روزهشتم و بیست و سوم هر ماه است.

اسامی ومفاهیم بیست و چهار شاخص هوایی عبارتند از:

«لی­چون»، «لی­شیا»، «لی­چیو» و «لی­دونگ» بیانگر آغاز چهار فصل هستند.

«چون­فِن» و «چیو­فِن» دو روزی هستند که در سال، طول شب وروز با هم برابر است.

«شیا­جی»[1] طولانی­ترین روز و کوتاه ترین شب سال است.

«دونگ­جی» کوتاه­ترین روز و طولانی­ترین شب سال است.

«یو­شویی»[2] به معنای شروع باران است.

«جینگ­جی»[3] نشان دهنده­ی این استکه بعد از صدای رعد وبرق(در فصل بهار)، حشرات از خواب زمستانی بیدار می­شوند.

«چینگ­مینگ» بیانگر این است­که پس از فرارسیدن فصل بهار، هوای صاف وتمیز بهاری، جایگزین چهره­ی خشک و زرد زمستان شده است.

«گو­یو» نشانگر آغاز فصل ازدیاد بارش باران است که برای محصولات کشاورزی بسیار مفید است.

«شیائو­مَن» نشان دهنده­ی این است­که دانه­های پربار محصولات کشاورزی در فصل تابستان قابل برداشت هستند.

«مانگ­جونگ» به مردم خبر می­دهد که گندم­ها رسیده اند.

«شیائو­شو» و «داشو» بیانگر درجه­ی حرارت هواست، «داشو»گرم­ترین روز سال است.

«چو­شو» نشان دهنده­ی این است­که هوای گرم و داغ تابستان رو به پایان است.

«بَی­لو» به مردم خبر می­دهد که شبنم زدن شروع شده و هوا سرد می­شود.

«خَن­لو» بیانگر زیا د شدن شبنم و سرد شدن هواست.

«شوانگ جیانگ» به معنای آغاز فصل یخ زدن شبنم است.

«شیائو شوه»[4] و «دا شوه» بیانگر فرا رسیدن زمان بارش برف و تفاوت میزان برف است.

«شیائو خَن» و «دَ خَن» نشانگر درجه­ی سردی هوای زمستان است. «دَخَن»سردترین روز سال است.

این بیست و چهار شاخص هوایی در تولید محصولات کشاورزی چین نقش مهمی دارند. مردم برای به یاد سپردن آسان این شاخص­ها، آن­ها را به­صورت شعر«آواز بیست و چهار شاخص هوایی» تنظیم کرده اند.

(China Encyclopedia ,  2008: 521- 523)



[1] Xia zhi

[2] Yu shui

[3] Jing zhi

[4] Xiao xue