کنفرانس مشورتی و سیاسی خلق چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۱ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نشست سالانه کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق چین. قابل بازیابی از https://www.wsj.com/articles/china-to-show-hand-on-growth-strategy-1425483878

کنفرانس مشورتی- سیاسی، تشکیلات جبهه­‌ی میهن پرستی و مردمی چین است که با نظارت بر اوضاع جاری کشور، صرفا پیشنهادهایی برای حل مشکلات و مسائل سیاسی و اجتماعی اقتصادی جاری کشور به دولت ارائه می‌­دهد. از این روی ارگانی مهم برای همکاری و مشورت سیاسی احزاب به رهبری حزب کمونیست چین به شمار می‌­رود.

ترکیب اعضای کمیته­‌ی سراسری کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق چین مرکب است از اعضای حزب کمونیست، احزاب دموکراتیک، شخصیت­‌های بی‌­طرف، گروه­‌های مردمی، نمایندگان اقلیت‌­های ملی و محافل مختلف، هموطنان مناطق اداری ویژه­‌ی هنگ­ کنگ و ماکائو، نمایندگان هموطنان ساکن تایوان و هموطنان مقیم خارج از چین و شخصیت­‌های ویژه است. مدت نمایندگی آنان 5 سال است. براساس قانون«وظیفه‌­ی عمده­‌ی کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق چین مشورتی، سیاسی، نظارت دموکراتیک، و مشارکت و بررسی امور دولتی و سیاسی است». مشورتی- سیاسی، به معنای مشورت و رایزنی در خصوص سیاست‌­های خطیر و ارایه­‌ی رهنمود به دولت­‌های مرکزی و محلی پیرامون مسایل مهم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، پیش از اجرا و در خلال اجرای تصمیمات متخذه است. نظارت دموکراتیک به معنای استفاده از پیشنهاد­ها و انتقادهای مطرح شده در خصوص اجرای قانون اساسی، نظارت بر قوانین و مقرارات کشور، اجرای رهنمودها وسیاست­‌های مهم و مدیریت امور ادارات دولتی و کارمندان است. در ماه سپتامبر سال 1949میلادی، نخستین اجلاس عمومی کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق چین به نمایندگی از طرف کنگره ملی نمایندگان خلق چین و به نمایندگی از سوی مردم سراسر کشور، تأسیس جمهوری خلق چین را اعلام و نقش تاریخی مهمی را ایفا نمود.

پس از برگزاری اولین اجلاس عمومی مجلس ملی نمایندگان خلق، نقش کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق تغییر یافت و به­ عنوان بزرگترین سازمان میهن پرستی واحد ملی چین به کارخود ادامه داد و در روند حیات سیاسی و اجتماعی و ارتباطات دوستانه­‌ی چین با خارج از کشور سهم مهمی بر عهده داشته است. کنفرانس مشورتی- سیاسی خلق، تا ماه مارس سال 2004 با 170 ارگان از 101 کشور جهان و 8 سازمان بین المللی و منطقه‌­ای رابطه برقرار کرده و مبادلات دوستانه‌­ای داشته است.[۱]

نیز نگاه کنید به

نهادهای مشورتی و قانونگذار در چین؛ کنگره ملی نمایندگان خلق چین؛ نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی در چین

کتاب شناسی

  1. سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد1، ص.418-420.