غلام سرور
مولانا حکیم غلام سَروَر فرزند مفتی غلام محمد فرزند رحیم الله قریشی اسدی هاشمی، در 1244ق/ 1837م در لاهور زاده شد. وی دانشمند دینی، عارف سهروردی، پزشک، شاعر، تاریخ نگار و تذکره نویس شبه قاره و استاد زبان فارسی بود.
در آغاز جوانی در دستگاه دیوانی لاهور به کار مشغول شد اما بعد به نویسندگی و نوشتن کتاب روی آورد و بیش از 20 اثر ارزشمند از جمله جامع الغات؛ فرهنگ فارسی- اردوی زبده الغات؛ خزینه الاصفیا به فارسی؛ گنجینه سروری/ گنج تاریخ به فارسی؛ حدیقه الاولیا به اردو؛ دیوان حمد ایزدی (به اردو)و.. تالیف نمود . وی در 1307ق/ 1890م که در سفر حج بود، به دیدار حق شتافت[۱].
نیز نگاه کنید به
مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی(1403). یادداشت های روزانه.