هنر بومیان کانادا
هزاران سال قبل از اینکه مهاجران اروپایی به این سرزمین مهاجرت کنند، مردمان بومی کانادا برپایه سنت‌های خود به تولید هنر در سراسر مرزهای ملی کنونی مشغول بودند. سنت‌های هنر بومی را تاریخ‌نگاران هنری اغلب براساس گروه‌های فرهنگی، زبانی، و منطقه‌ای دسته‌بندی می‌کنند. سنت‌های هنری در میان مناطق مختلف متفاوت است. یکی از تمایزات هنر بومی با هنر اروپایی این است که هنرهای تجسمی بومیان در ارتباط با هنرهای دیگر، مانند رقص و داستان‌سرایی و موسیقی، شکل می‌گیرد و آثار تولید شده عمدتاً قابل حمل هستند؛ مانند ساخت و رنگ آمیزی ماسک و جغجغه‌هایی که در مراسم‌های مختلف استفاده می‌شود. در طول قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم دولت استفاده از مظاهر دین سنتی و بومی را ممنوع اعلام کرد. در نیمه دوم قرن بیستم (سال‌های 1950 تا 1960م) هنرمندان بومی، مانند مانگو مارتین[1]و بیل رید،[2] تجدید نظر علنی در هنرهای بومي را آغاز کردند. در حال حاضر، بسیاری از هنرمندان بومی در رسانه‌های مختلف فعالیت مي‌كنند. آثار بعضی از آنها، مانند ادوارد پویتراس[3] در سال 1995م و ربکا بلمور[4] در سال 2005م، در فستیوال دو سالانه معتبر ونیز[5] به نمایش درآمده است.
[1]. Mungo Martin
[2]. Bill Reid
[3]. Edward Poitras
[4]. Rebecca Belmore
[5]. Venice Biennale