ساختار و سیاست های آموزشی کانادا
ساختار نظام آموزشی در استان‌ها و قلمروهای مختلف کانادا با یکدیگر متفاوت است. می‌توان گفت که نظام آموزشی اين کشور از یک دوره پیش‌دبستانی، با مدت زمان یک تا دو سال؛ مقطع آموزش ابتدایی، با مدت زمان پنج تا هشت سال، و مقطع آموزش متوسطه تا پایان پایه 12 تحصیلی تشکیل شده است. در اين كشور آموزش ابتدایی از مهدکودک آغاز می‌شود و با توجه به قوانین آموزشی موجود در استان مورد نظر تا پایان پایه ششم یا هشتم ادامه می‌یابد. تحصیلات متوسطه نیز پس از پایان آموزش ابتدایی آغاز می‌شود. این مقطع در استان‌های مختلف دارای ساختار، محدودیت‌ها و قوانین خاص هر استان است. تحصیلات متوسطه در برخی از استان‌ها تا سال‌های هفتم یا نهم و در برخی به سال‌های دهم تا دوازدهم تقسیم می‌شوند. به‌طور معمول هر فرد یا دانش‌آموز برای ورود به دانشگاه باید یک دوره آکادمیک مشخص را طی کند تا بتواند از سطح تحصیلات دانشگاهی برخوردار گردد.
براساس قوانین، آموزش همگانی در این کشور به عهده دولت‌های استانی است. بر این اساس تمامی کودکان این کشور باید حداقل تا سن 16 سالگی از آموزش همگانی برخوردار شوند. دانش‌آموزان به طور قانونی می‌توانند در سن 16 سالگی مدرسه را ترک کنند. جدول زير تركيب سني و پايه‌هاي تحصيلي را در كشور كانادا نشان مي‌دهد]3[.
جدول10.1. تركيب سني و پايه‌هاي تحصيلي در كانادا
| سن | پایه تحصیلی | مدرسه |
| 2 تا 5 | - | پیش دبستانی یا کودکستان |
| 6 تا 11 | 1 تا 6 | دوره ابتدایی |
| 12 تا 14 | 7 تا 9 | دوره دبيرستان |
| 15 تا 17 | 10 تا 12 | دوره پيش دانشگاهي |
معمولاً دانش‌آموز در 6 سال اول تحصیلات ابتدایی برای درس‌های اصلی خود تنها یک معلم دارند. در 6 سال تحصیلات متوسطه هر درس را يك معلم تدریس می‌کند. ارتقا از یک پایه تحصیلی به پایه تحصیلی بالاتر براساس امتحانات است و ممکن است لازم باشد دانش‌آموزی که دارای عملکرد ضعیفی است یک پایه تحصیلی را دوباره تکرار کند. دانش‌آموزان تیزهوش می‌توانند به صورت جهشی در دو پایه تحصیلی بالاتر ادامه تحصيل دهند.
در اين کشور رسیدگی و نظارت بر آموزش به طور کامل در حیطه اختیارات استان‌ها و قلمروهای کشور قرار دارد و تابع نظام آموزشی فدرال نيست. به دیگر سخن، نوعی تعهد ملی نسبت به حوزه آموزش در این کشور به چشم می‌خورد. آموزش پایه برای کلیه شهروندان آزاد و رایگان است. هر استانی، علی‌رغم وجود تشابهات در اغلب زمینه‌ها با سایر استان‌ها، علایق منطقه‌ای خاص خود را نیز دنبال می‌کند. به عنوان مثال، حداقل سن آغاز به تحصيل در استان‌های مختلف با يكديگر متفاوت است. آموزش عالي از طريق مؤسسات ويژه تحت عناوين ذيل به دانشجويان ارائه مي‌گردد:
1. دانشگاه‌هاي ايالتي
2. دانشكده‌هاي ايالتي
3. كالج‌هاي ايالتي
4. كالج‌هاي كاربردي
5. مؤسسات غيررسمي فني و حرفه‌اي
بخش وسيعي از هزينه‌هاي دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي اين كشور از محل بودجه ملي تأمين مي‌شود. بسیاری از دانشگاه‌ها با حمايت دولت‌های استانی و فدرال اداره مي شوند. در دانشگاه‌هاي اين كشور انواع گوناگوني از دوره‌هاي آموزشي و مدارك علمي متنوع - از جمله كارشناسي، كارشناسي ارشد، دكتري - و نيز گواهينامه‌هاي فني و حرفه‌اي ارائه مي‌گردد. در نظام آموزشي این کشور سعي بر اين است كه دانش‌آموزان به روش‌هاي مختلف در مدارس دولتي تحصيل نمايند؛ به طوري كه در برخي موارد مطابق با نياز دانش‌آموزان برنامه‌هاي آموزشي جداگانه‌اي پيش‌بيني مي شود. ]4 و 5[.