عراق

عراق با نام رسمی جمهوری عراق از کشورهای خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است.

عراق از کشورهای خاورمیانه و جنوب غرب آسیا است که از جنوب با عربستان سعودی و کویت، از غرب با اردن و سوریه، از شرق با ایران و از شمال با ترکیه همسایه است. عراق در جنوب، مرز آبی کوچکی با خلیج فارس دارد. دو رود دجله و فرات از شمال به جنوب این کشور روان هستند و به خلیج فارس می‌ریزند. مساحت عراق ۴۳۸،۳۱۷ کیلومتر مربع است. پیوند=https://fa.wikishia.net/view/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82.jpg|بندانگشتی|استان‌های عراق، برگرفته از ویکی شیعه، قابل بازیابی از [https://fa.wikishia.net/view/%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82 https://fa.wikishia.net/view/] کردستان عراق منطقه‌ای خودمختار در بخش شمال کشور عراق است. اقلیم کردستان دارای پارلمان ۱۰۰ نفره، نخست‌وزیر و هیات دولت محلی است. ۱۷ درصد بودجه کشور عراق به اقلیم کردستان اختصاص دارد. زبان رسمی آن کردی و پرچمش هم از پرچم عراق متفاوت است. اربیل پایتخت اقلیم کردستان، و سلیمانیه از شهرهای مهم آن است. روز عاشورا در کردستان عراق تعطیل رسمی است.

بیشتر مردم این کشور شیعه‌اند. شیعیان این کشور غالباً در مناطق جنوبی و مرکزی سکونت دارند. مرقد شش تن از ائمه شیعه در شهرهای نجف، کربلا، کاظمین و سامرا و نیز مساجد مشهور شیعه مانند مسجد کوفه و مسجد سهله و سرداب غیبت، و حوزه علمیه نجف در این کشور واقع است. شیعیان بسیاری از سراسر جهان برای زیارت حرم امامان شیعه به عراق سفر می‌کنند. بزرگترین اجتماع شیعیان جهان هر ساله در راهپیمایی اربعین، در کربلا شکل می‌گیرد.

سابقۀ تشیع در عراق به زمان امام علی(ع) برمی‌گردد و وقایع تاریخی صدر اسلام همچون جنگ جمل، صفین، نهروان، واقعه کربلا و قیام مختار در این کشور به وقوع پیوست. در این دوره تشیع در عراق گسترش یافت و از آنجا به دیگر مناطق از جمله ایران منتقل شد. هر چند در دولت‌های شیعی عراق همچون حمدانیان، آل بویه و صفویه، کم و بیش شیعیان در حکومت نقش داشتند. با تأسیس دولت عثمانی شیعیان از صحنه سیاسی حکومت عراق طرد شدند. در زمان اشغال عراق به دست انگلیسی‌ها شیعیان نقش فعالتری یافتند و محمدتقی شیرازی فتوای جهاد علیه انگیسی‌ها را صادر کرد. در همین دوره بود که حزب الدعوه از نخستین احزاب شیعی عراق، فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد.

با روی کار آمدن حزب بعث عراق، سیاست طرد شیعیان شدّت بیشتری گرفت؛ پس از حمله عراق به کویت شیعیان علیه حکومت (حزب بعث) قیام کردند که به انتفاضه شعبانیه معروف شد. در پی این قیام باردیگر شیعیان از سوی نظام حاکم سرکوب شد و علاوه بر قتل عام شیعیان، بسیاری از رهبران شیعه زندانی، تبعید و یا کشته شدند. پس از اشغال عراق توسط امریکا و سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۳م، شیعیان وارد صحنه سیاسی عراق شدند. در ساختار سیاسی جدید عراق، نخست وزیر از شیعیان انتخاب می‌شود.