جشن ها و مراسم سنتی مصر

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۴ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «در مصر جشن­های سنتی متعدد و گوناگونی وجود دارد که برخی از آنها ریشه در تاریخ چند هزار ساله این سرزمین دارد. '''شم النسیم:''' شمّ النسیم یا عیدالربیع از جمله مناسبت­هایی است که در فصل بهار توسط مردم مصر جشن گرفته می­شود. عید شم النسیم یکی از قدیمی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در مصر جشن­های سنتی متعدد و گوناگونی وجود دارد که برخی از آنها ریشه در تاریخ چند هزار ساله این سرزمین دارد.

شم النسیم: شمّ النسیم یا عیدالربیع از جمله مناسبت­هایی است که در فصل بهار توسط مردم مصر جشن گرفته می­شود. عید شم النسیم یکی از قدیمی­ترین جشن­های مردمی مصر است که سابقه آن به حدود 5 هزار سال می­رسد. شم از «شمو» از کلمه فرعونی گرفته شده است که در الفبای هیروگلیف به معنای عید خلق حیات است و در باور مصریان قدیم نماد آغاز خلقت و حیات بوده است. بعدها کلمه النسیم به آن اضافه شد که به لحاظ مفهومی با فصل بهار و اعتدال آب و هوا و نسیم بهاری ارتباط دارد. در این روز گروه­های مختلف مردم (مسیحی و مسلمان) با حضور در باغ­ها و بوستان­ها و مناطق طبیعی و تفریحی، به جشن و سرور می­پردازند. از ویژگی­های جشن و سرورهای این مناسبت، تهیه غذای سنتی خاص سفره شم النسیم است و شامل موادی چون: تخم مرغ رنگ شده، ماهی خشک و نمک زده، کاهو، پیازو نخود سبز است که هر کدام نماد یک مفهوم است؛ مثلا تخم مرغ نماد خلق حیات از جماد است و یا ماهی که نماد خیر و برکت رودخانه نیل است (www.sis.gov.eg;2014).

آداب و سنت­های ماه رمضان: ماه رمضان در مصر همچون بسیاری از کشورهای اسلامی با سنت­ها و مراسم گوناگون همراه است که از دیرباز در میان مردم مسلمان این کشور رواج داشته است. علاوه بر مراسم و سنت­های خاص دینی، حضور مردم در خیابان­ها، اماکن مختلف و قهوه­خانه­ها و برگزاری جشن و سرور از ویژگی­های این ماه است. همچنین برخی از سنت­های مردمی علیرغم تغییر و تحولات اجتماعی و فرهنگی نیز در این ماه در میان جامعه مصری رواج دارد. از جمله سنت­های ماه رمضان در مصر که از گذشته­های دور هر چند کمرنگ باقی مانده است، سنت چاوش خوانی در سحرهاست. شخص چاوش خوان که به او «مسحراتی» گفته می­شود، در سحرها و پیش از اذان صبح؛ باگردش در محله­های شهر ضمن خواندن اشعاری عامیانه و یا جملاتی در مدح پیامبر (ص) و نواختن بر طبل کوچک همراه خود، با جملات و عباراتی مردم محله را از خواب بیدار می­کنند تا از فرصت سحر استفاده کنند.

خیمه­های رمضانی شبانه از دیگر سنت­های ویژه این ماه در میان مردم مصر است که در واقع فرصتی برای گردآمدن اقشار مختلف مردم و نیز ملاقات خانواده­ها در فضای معنوی ماه رمضان است. اجرای سرودها و تواشیح دینی و دیگر برنامه­های شاد و مفرح از جمله ویژگی­های این خیمه­هاست. معمولا باشگاه­های بزرگ به ویژه در قاهره اقدام به برپایی این مراسم می­کنند که گاه تا سحرگاه ادامه دارد. قهوه­خانه­ها هم نقش عمده­ای در اجرای این سنت رمضانی با ویژگی مردمی دارند. پهن کردن سفره­های افطاری مشهور به «موائدالرحمن» از دیگر سنت­های عمومی ماه رمضان در مصر است. این سفره­ها که به شکل ساده و گسترده برگزار می­شود مورد استفاده عموم مردم به ویژه افراد نیازمند قرار می­گیرد.

روشن کردن فانوس­هایی که به «فانوس رمضان» مشهور شده است از دیرباز در میان مردم مصر رایج بوده است. در گذشته­های دور در ماه رمضان معمولا از فانوس برای رفتن به مسجد در شب­ها و یا دیدار خویشان و دوستان استفاده می­شد، بعدها به عنوان سنتی تفریحی مورد استفاده کودکان قرار می­گرفت که فانوس به دست در محلات و کوچه­ها می­گشتند و از مردم هدیه طلب می­کردند و گاه نیز با چاوش خوانان سحر همراه می­شدند . امروز نیز روشن کردن فانوس در رنگ­ها و اشکال گوناگون به یکی از سنت­های ویژه ماه رمضان تبدیل شده است که عمدتا مورد اهتمام کودکان و نوجوانان است (همان).

مراسم عید فطر: برخی مناسبت­های دینی نیز بهانه­ای برای جشن و سرور مردم مصر است. عید فطر از اعیاد دینی و سنت برگزاری جشن و سرور به این مناسبت میراث تاریخی مصریان است. مسلمانان مصر چند روز مانده به عید فطر به استقبال این روز خجسته می­روند و شب عید را با خواندن ادعیه و نیز آوازهایی خاص که از سرودهای قدیمی و ریشه در اساطیر مصر باستان دارد، می­گذرانند. در روز عید پس از خواندن نماز به دیدار اقوام و خویشان و زیارت اهل قبور می­روند. مردم به ویژه کودکان و نوجوانان در تعطیلات ویژه عید فطر به برگزاری مسابقات ورزشی و بازی­های مختلف چون بازی با چوب و آتش­بازی می­پردازند. رفتن به دامان طبیعت نیز از سنت­های این ایام است. شهرهای ساحلی مصر به ویژه سواحل شهر تاریخی اسکندریه بر کرانه دریای مدیترانه میزبان میهمانانی است که در ایام تعطیل فطر به این مناطق سفر می­کنند. از دیگر سنت­های دیرینه مردم مصر به این مناسبت، سرکشی به نیازمندان و دادن شیرینی­های مخصوص این ایام و نیز گوشت و میوه و سبزی به آنان است. برگزاری مراسم ازدواج در این ایام رواج دارد. بسیاری از آداب و رسوم مردم مصر ریشه در سنت­های مصر باستان دارد که طی مراحل تاریخی دگرگون شده آنان با استفاده از فرصت­هایی چون عید فطر به احیای آن می­پردازند.

نیروز: «نیروز» هم از جمله اعیاد مردم مصر است که به نوروز قبطی مشهور است و از سنت­هایی است که از مصر باستان بر جای مانده است. نوروز قبطی هر چند از لحاظ زمانی با نوروز ایرانی تفاوت دارد، بسیاری از آداب و رسوم آن مشابه نوروز ایرانی است. نیروز در مصر در دوره خلافت فاطمیان از اعیاد رسمی محسوب می­شد. جشن­های نیروز همه ساله با آغاز فصل زراعی و آنگاه که رودخانه نیل طغیان می­کند و زمین­های اطراف خود را سیراب می­سازد (حدود بیستم شهریور) بر پا می­شود.

موالد: برگزاری مراسم «مولد» نیز از دیگر سنت­های مصری و از جمله جشن­های دینی مردم است. مراسم مولد پیامبر اسلام(ص) و امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) و نیز موالد ویژه بزرگان و اولیای طریقت­های صوفی در زمره مهمترین سنت­های دینی مردم به ویژه صوفیان این سرزمین است. مراسم مولد پیامبر اسلام(ص) در این میان اما از گستردگی و عمومیت برخوردار است و در سراسر مصر برگزار می­شود. از برنامه­های موالد صوفیان زیارت مراقد مربوطه، ذکر، عبور دسته­جات مردم و برپایی موکب و نیز اجرای نوعی موسیقی سنتی برای جلب و جذب بیشتر در مراسم ذکرخوانی است. از دیگر ویژگی­های موالد، حفظ و استمرار سنت­ها و میراث فرهنگی این سرزمین در جریان برگزاری جشن و سرور است (www.sis.gov.eg;2014).