آغاز جنبش چهارم ماه مه در چین

آغاز جنبش چهارم ماه مه

با پایان جنگ جهانی اول و ایجاد تغییرات گسترده در عرصه­ی بین الملل و توسعه­ی حضور قدرت­های استعمار­گر غربی و ژاپنی در چین، و در اعتراض به روند نامناسب تحولات داخلی کشور، در چهارم ماه مه سال 1919 میلادی، یک تظاهرات عمومی ضد استعماری و ضد فئودالی، توسط دانشجویان 13مرکز آموزش عالی پکن در میدان تیَن ­اَن­مِن آغاز شد که در این تظاهرات دانشجویان خواستار پایان دادن به حضور استعمارگران خارجی، مجازات مقامات خائن به ملت و منافع ملی، لغو قرار داد­های تحمیلی به چین از سوی کشور­های غربی و ژاپن، مخالفت با امضای قرار داد پاریس بین چین از یک سو و ژاپن از سوی دیگر، که مفاد آن برخلاف منافع مردم چین بود و ... بودند. این تظاهرات توسط نیروی پلیس سرکوب و32 دانشجو به قتل رسید. اگرچه این تظاهرات سرکوب شد، ولی زمینه را برای ایجاد اصلاحات گسترده در زمینه­های مختلف به ویژه در زمینه­های فرهنگی و ادبی فراهم ساخت. در اثر همین جنبش، ادبیات کهن چین فروکش و دوران ادبیات جدید و مدرن چین آغاز گردید و چهره­ی واقعی مردم این سرزمین با آثار نظم و نثری که افرادی هم­چون لوشون خلق کردند ترسیم گردید. بعد از این تحولات ادبی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان و رمان نویسان متعددی پا به عرصه­ی ادبیات گذاشتند که هرکدام خشتی از ادبیات مدرن معاصر چین را بنیان گذاشته و فرهنگ و ادبیات نوینی را خلق کردند که نشانگر واقعیت های اجتماعی عصر بود و میان ادبیات و زندگی مردم آشتی ایجاد کردند. به همین جهت است که هنوز هم از آن واقعه به­عنوان نقطه­ی عطف تاریخی یاد می­شود و همه ساله از سوی دانشجویان و مردم و دولت چین، مراسم گرامی­داشت قربانیان این حادثه باشکوه هرچه تمام تر برگزار می­شود و به جنش چهارم ماه مه معروف است.