رادیو در کوبا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۵ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «رسانه‌های ارتباط جمعی (رادیو و تلویزیون) در کوبا دولتی هستند و تحت نظارت دولت مرکزی و شهرداری‌های مربوطه اداره می‌شوند. حزب کمونست کوبا (PCC) عهده‌دار تدوین سیاست‌ها و راهبردهای اطلاع رسانی می‌باشد و نظارت بر محتوای برنامه‌های سازمان رادیو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رسانه‌های ارتباط جمعی (رادیو و تلویزیون) در کوبا دولتی هستند و تحت نظارت دولت مرکزی و شهرداری‌های مربوطه اداره می‌شوند. حزب کمونست کوبا (PCC) عهده‌دار تدوین سیاست‌ها و راهبردهای اطلاع رسانی می‌باشد و نظارت بر محتوای برنامه‌های سازمان رادیو و تلویزیون کوبا (ICRT) توسط دولت انجام می‌شود، و فعالیت‌های رادیو و تلویزیون کوبا در راستای اهداف و آرمان‌های انقلابی این کشور صورت می‌گیرد.

اولین موج رادیویی در کوبا در ۲۲ آگوست ۱۹۲۲ ارسال شد، و آغاز به کار رسمی رادیو در کوبا همزمان با ارسال دومین موج رادیویی در ۱۰ اکتبر ۱۹۲۲ در نظر گرفته می‌شود و اولین برنامه

۳۷۵


۳۷۶

آن پخش مراسم سخنرانی و تحلیف ریاست جمهوری وقت، آلفردو سایاس ، بود.

شبکه ملی رادیویی کوبا ۹۱ ایستگاه دارد که شامل یک ایستگاه بین‌المللی، ۶ ایستگاه ملی، ۱۸ ایستگاه استانی و ۶۶ ایستگاه شهری می‌شود. در دهه آغازین، فعالیت رادیو به اخبار و سرگرمی محدود می‌شد، و در سال‌های دهه ۵۰ نیز رادیو تحت سلطه سردمداران سیاسی بود و از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای گسترش و تحمیل سیاست‌ها و ایدئولوژی‌های خود استفاده می‌کردند. در ۲۴ فوریه ۱۹۵۸ رادیوی انقلاب توسط ارنست چه‌گوارا راه‌اندازی می‌شود (در مناطق کوهستانی شرق کوبا) و این امر آغاز فصل جدیدی را در صنعت رادیویی کوبا رقم زد. هم زمان با پیروزی انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹ سیاست‌های رادیو نیز تغییر می‌کند و سازمان جبهه مستقل فرستنده‌های آزاد" شکل می‌گیرد. این سازمان در ۱۶ نوامبر ۱۹۶۰ همه دارایی‌های خود را به انقلاب می‌دهد و تحت نظارت وزارت فرهنگ به فعالیت می‌پردازد. پس از پیروزی انقلاب تلاش شد تا رادیو در سراسر کوبا گسترش یابد و به پیشرفت اجتماعی و اقتصادی کشور کمک نماید، و به همین منظور در ۲۴ می ۱۹۶۲ تشکیل موسسه رادیو و تلویزیون کوبا تصویب می‌شود، ماموریت اصلی این نهاد ترویج فرهنگ سیاسی، ایدئولوژیک، اجتماعی، اخلاقی و زیبایی شناسانه در راستای شناخت، فرهنگ، بازسازی و دفاع از ارزش‌ها و منافع ملی است.هدف اصلی رادیو نهادینه کردن ارزش‌های میهن پرستی و آمادگی برای نبرد در راستای حفظ 1. Alfredo Zayas

2. Frente Independiente de Emisoras Libres (FIEL)


استقلال، حاکمیت و هویت ملی است.

موسسه کوبایی رادیو و تلویزیون: نهادی است که مسئولیت نظارت بر گویندگان رادیو و تلویزیون را بر عهده دارد.

رادیو رلوخ۲: صاحب امتیاز آن دولت کوبا می‌باشد، و در تاریخ ۱ جولای ۱۹۴۷ تأسیس شد.

رادیو ربلده۳: صاحب امتیاز آن دولت کوبا می‌باشد، و در تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۵۸ توسط ارنستو چه‌گوارا تأسیس شد.

رادیو پروگرسو": در۱۵ دسامبر ۱۹۲۹ برای اولین بار راه‌اندازی شد. رادیو آبانا کوباه: در تاریخ ۱ می سال ۱۹۶۱ تأسیس شد. صاحب امتیاز آن دولت کوباست. علاوه بر زبان اسپانیایی دارای برنامه‌هایی به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و پرتغالی نیز می‌باشد. رادیو سورکو۶: ایستگاه رادیویی استانی سپیگودآبیلا است که تاریخ تأسیس آن ۱۰ اکتبر ۱۹۵۲ می‌باشد و در آن زمان نامش رادیو کوبا بود.

لا بس دل آتلانتیکو یا صدای آتلانتیک: ۲۴ فوریه سال ۲۰۰۱ تأسیس شد.

رادیو آنگولو^: در تاریخ ۱ آگوست ۱۹۳۶ در الگین، تأسیس شد. علاوه بر زبان اسپانیایی به زبان انگلیسی نیز پخش برنامه دارد.

۰۹)

1. Instituto Cubano de Radio y Television (ICRT) 2. Radio Reloj

3. Radio Rebelde 4. Radio Progreso

5. Radio Habana Cuba 6. Radio Surco

7. La voz del Atlantico 8. Radio Angulo 9. Holguin

۳۷۷


۳۷۸

لازم به ذکر است که شبکه‌های رادیویی دیگری نیز در استان‌های مختلف کوبا فعالیت‌های مستمری دارند که ضرورتی بر ذکر نام آن‌ها دیده نشده است.