خوی سو، خوشنویس چینی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۹ توسط Shekvati (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « == خوَی ''سو      '' == «خوَی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته­اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

خوَی سو      

«خوَی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته­اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکده­اش را«خانه­ی آسمان سبز» می­نامید. وی ابتدا رسم الخط ­«جونگ ­یوو[1]» و دو«وانگ» را تمرین کرد. بعدها خوشنویسیِ معمول«جانگ­ شو» را از «یان جِن­چینگ» آموخت و خط شکسته­ی سبک خاص خود را ابداع کرده و هم­چون «جانگ­شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سو­یِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکسته­ی زمخت(کوانگ چائو[2]) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته می­شود. خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیله­ی قلم مو بیان می­کند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته می­شود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوَی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک هم­چنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسل­های بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامه­ی سوبِن»بهترین کار او شمرده می­شود.


[1] - Zhong You

[2] - Kuang Cao