جودا، نقاش چینی
جو دا
«جودا[1]»(1705-1626 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ، بازماندهای از شانزدهمین پسر امپراتور«جو یوان جانگ[2]» بنیانگذار سلسلهی مینگ بود. وقتی سلسلهی مینگ سقوط کرد او 19 سال داشت. وی از تحقیر و تألمِ به خاطر از دست دادن کشور و خانهاش رنج میبرد، و تظاهر به دیوانگی می-کرد و مثل افراد عزلت گزین در کوهها زندگی میکرد. او در 23 سالگی، به سلک راهبان بودایی وسپس تائویی در آمد. در حدود60 سالگی به دنیای سکولار وارد شد. «جو دا» معمولاً آثار نقاشی و خوشنویسی خود را «بَدا شانرِن[3]»(درویش هشت کوهستان) امضا میکرد. او به شدت با سیاست خود خواهانهی نژادی که از سوی دولت چینگ اجرا میشد، از طریق سرودن اشعار، نوشتن، خوشنویسی و نقاشی مخالفت میکرد. برای نمونه، او اغلب در چشمان ماهی و پرندهای که نقاشی میکرد، حالت نفرت و انزجار ایجاد میکرد تا نمادی از مخالفتش با دولت چینگ باشد.
قلم کاری«جو دا» ساده و متراکم و تصاویرش مبالغه آمیز است. نقاشیهای منظرهای او معمولاً انباشته از صخرههای عجیب و غریب و تپههای متروکه است و جهانی ساکت و سرد را نشان میدهد. تکنیک رنگ و آب رنگ او تأثیر زیادی در نقاشان آزاد بعدی گذاشت.
[1] - Zhu Da
[2] - Zhu Yuanzhang
[3] - Bada Shanren