پرش به محتوا

بنگاه روپاواهینی در سریلانکا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۶ توسط Shekvati (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
لوگو بنگاه روپاواهینی ، قابل بازیابی از https://www.pngkey.com/detail/u2e6a9e6i1r5t4i1_rupavahini-sri-lanka-rupavahini-logo/

کارهای ساختمانی، نصب ماشین‌آلات و دستگاه‌های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی‌ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین‌ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه‌های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر ژاپن در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه‌های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.

تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه‌های آن در آغاز کار از ساعت 6 بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه‌ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه‌های جوانان و بزرگسالان پخش می‌شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.

علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه‌های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه‌ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه‌های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.

امروز برنامه‌های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می‌پذیرد. براساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه‌های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:

  • کل برنامه‌های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
  • برنامه‌های تولید شده در داخل:                72.7 درصد؛
  • برنامه‌های وارداتی:                              26.1 درصد؛
  • برنامه‌های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد.

برنامه‌های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه‌های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه‌های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است. برنامه‌های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه‌های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه‌هایی است که به زبان محلی پخش شده است.

از مجموع 159.6 ساعت برنامه‌های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آن‌ را تبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آن‌ را بنگاه‌های تجاری و غیره بانی شده‌اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن تبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می‌شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.

غالب برنامه‌های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی‌توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه‌های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه‌های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.

نیز نگاه کنید به

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا؛ تلویزیون در سریلانکا؛ بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا

منبع اصلی

رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

مهدیقلی رکنی