سلسله شانگ

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
تصویری از آثار باستانی دوران سلسله شانگ

.سلسله­ی شانگ(1046-1700 پیش از میلاد)

یافته­های باستانشناسی شواهدی مبنی بر وجود سلسله­ی شانگ در میانه­ی 1600 تا 1046 پیش از میلاد ارایه می­کنند که به دو دسته تقسیم می­شوند. بخش اول از سایت­های باستانی اِرلیگانگ[1]، جِنگجو[2] و شانگ­چِنگ[3] متعلق به اوایل دوران شانگ، به دست آمده­اند. بخش دوم، متعلق به اواخر دوران شانگ یا اوایل یین[4] در اَنیانگ[5]، در خِه نَن امروز که به­عنوان آخرین پایتخت 9 گانه­ی شانگ شناخته می­شود، به دست آمده اند.

آثار مربوط به اَنیانگ، شامل قدیمی­ترین نوشته­های مربوط به گذشته­های چین است که تاکنون کشف شده است، کتیبه­هایی از سوابق فالگیری روی استخوان و یا لاک لاک­پشت مربوط به تاریخ حدود 1200 سال پیش از میلاد. سلسله­ی شانگ دارای 31 پادشاه بود و در آن دوران مردم خدایان متعددی را می­پرستیدند که بزرگترین آن­ها شانگدی[6] بود و بر سایر خدایان حکمفرمایی داشت. آن­ها هم­چنین معتقد بودند که نیاکانشان پس از مرگ خداگونه شده و از خانواده­های خود خواستار پرستش هستند[۱].


[1]- Erligang.

[2]- Zhengzhou.

[3]- Shangcheng.

[4]- Yin.

[5]- Anyang.

[6]- Shangdi.

کتابشناسی

  1. سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،