معماری خانه های مسکونی در چین
معماری خانههای مسکونی
بناهای مسکونی که اساسی ترین نوع ساختمانی محسوب میشوند، به لحاظ زمان پیدایش زودتر از سایر ساختمانها و از نظر پراکندگی گسترده ترین و از لحاظ تعداد بیشترین ساختمانها را شاملمی شوند. با در نظر گرفتن تفاوت و تنوع شرایط طبیعی و انسانی در نواحی مختلف چین، معماری خانههای مسکونی از تنوع و گوناگونی بیشتری برخوردارند که برخی از آنها اشاره میشود.
خانههای سبک سیخِه یوان
معماری سکونتگاههای سنتی در بیشتر نواحی محل سکونت نژاد«خَن» را خانههای منظمی تشکیل میدهد که با سبک«سیخِه یوان» یعنی ساختمانیکه چهار طرف آن با اتاقهای مختلف احاطه شده و حیاط در وسط قرار دارد. «سیخِه یوان» معمولا به دو بخش تقسیم میشود، قسمت جلو و بخش عقب ساختمان. اتاق میانی محل انجام تشریفات خانوادگی و پذیرائی از میهمانان است و اتاقهای اطراف رو به حیاط بوده و به وسیلهی راهرو به یکدیگر متصل میشوند. این سبک از معماری، ترجمانی از ایدهی پدر سالاری با ستانی در نظام خانوادگی چین است، با حیاطی پهن و وسیع و چهار گوش، و محیطی آرام و صمیمی با گلها و درختان زیبا و منظم، که فضای زندگی بسیار ایدهآلی را بهوجود میآورد.
معماری سبک«تولو»
در قسمتی از جنوب چین، خانههای مسکونی بیشتر از ساختمانهای چند طبقه تشکیل میشود که به آنها «تولو[1]» گفته میشود. سبک معماری تولو، از مجموعه ساختمانی چند طبقهی دایرهای تشکیل میشود که محور آن حیاط کوچک بیضی و یا دایره شکل است. این مجموعه دارای اتاقهای متعددی است که برحسب نیاز و تعداد خانوادهها در اختیار آنها قرار میگیرد. معمولا طبقهی اول برای نگهداری حیوانات و انباری مورد استفاده قرار میگیرد و طبقات بالتر مسکونی هستند. این شکل از معماری اصولا برا یدفاع آسان از ساکنان در برابر حملات خارجی ساخته شده و دارای دیواری ضخیم و محکم و یک یا درب ورودی است. این نوع از ساختمانها عمدتا متعلق به نژاد«حَکا[2]» است که در جنوب استان فوجیان، شمال استان گواندونگ و شمال استان گوانگشی زندگی میکنند. در هر مجموعه«تولو» حدود 300خانوار سکونت دارد.
[1] - Toluo.
[2] - Hakka.