آغاز جنبش چهارم ماه مه در چین
با پایان جنگ جهانی اول و ایجاد تغییرات گسترده در عرصهی بین الملل و توسعهی حضور قدرتهای استعمارگر غربی و ژاپنی در چین، و در اعتراض به روند نامناسب تحولات داخلی کشور، در چهارم ماه مه سال 1919 میلادی، یک تظاهرات عمومی ضد استعماری و ضد فئودالی، توسط دانشجویان 13مرکز آموزش عالی پکن در میدان تیَن اَنمِن آغاز شد که در این تظاهرات دانشجویان خواستار پایان دادن به حضور استعمارگران خارجی، مجازات مقامات خائن به ملت و منافع ملی، لغو قرار دادهای تحمیلی به چین از سوی کشورهای غربی و ژاپن، مخالفت با امضای قرار داد پاریس بین چین از یک سو و ژاپن از سوی دیگر، که مفاد آن برخلاف منافع مردم چین بود و ... بودند.
این تظاهرات توسط نیروی پلیس سرکوب و32 دانشجو به قتل رسید. اگرچه این تظاهرات سرکوب شد، ولی زمینه را برای ایجاد اصلاحات گسترده در زمینههای مختلف به ویژه در زمینههای فرهنگی و ادبی فراهم ساخت. در اثر همین جنبش، ادبیات کهن چین فروکش و دوران ادبیات جدید و مدرن چین آغاز گردید و چهرهی واقعی مردم این سرزمین با آثار نظم و نثری که افرادی همچون لوشون خلق کردند ترسیم گردید.
بعد از این تحولات ادبی، نویسندگان، شاعران، هنرمندان و رمان نویسان متعددی پا به عرصهی ادبیات گذاشتند که هرکدام خشتی از ادبیات مدرن معاصر چین را بنیان گذاشته و فرهنگ و ادبیات نوینی را خلق کردند که نشانگر واقعیتهای اجتماعی عصر بود و میان ادبیات و زندگی مردم آشتی ایجاد کردند. به همین جهت است که هنوز هم از آن واقعه بهعنوان نقطهی عطف تاریخی یاد میشود و همه ساله از سوی دانشجویان و مردم و دولت چین، مراسم گرامیداشت قربانیان این حادثه باشکوه هرچه تمامتر برگزار میشود و به جنش چهارم ماه مه معروف است.
نیز نگاه کنید به
رویارویی فرهنگی چین و جهان غرب؛ ادبیات باستان در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی