آب و هوای چین
آب و هوا
آب و هوای چین به حدی متنوع و متغییر است که هرگز نمیتوان آن را در یک طبقهی آب و هوایی جغرافیایی تعریف کرد و به ترتیب از شمال به جنوب به نواحی سرد سیری، معتدل، نیمه گرمسیری و گرمسیری تقسیم میشود. مناطق جنوبی آن گرمسیری با بارشهای متناوب و مناطق شمالی و غربی آن سردسیری و کوهستانی و دشتهای میانی آن نیمه گرمسیری است. در بخشهایی از شمال غرب و مناطق مرکزی نیز استپها و دشتهای وسیع قرار گرفته است. در واقع، آب و هوای چهار فصل در مناطق مختلف چین به چشم میخورد.
در این کشور به طور متوسط سالانه 629 میلیمتر باران میبارد که این میزان، در جنوب که در معرض بارشهای موسمی معروف به مونسون قرار دارد، بالغ بر 1000 میلیمتر و در مناطق غربی به کمتر از 200 میلیمتر میرسد. در منطقهی روچیانگ در واحهی تاریم از استان سین کیانگ، میزان بارش سالانه کم تر 10 میلیمتر است که این منطقه را به خشک ترین بخش از سرزمین چین تبدیل کرده است.
چین بیش از 1500 رودخانهی بزرگ و قابل کشتیرانی دارد. رودخانههای چانگجیانگ[1]«یانگ تسه[2]» (با6300 کیلومتر طول) بهعنوان سومین رود بلند جهان، روردخانهی زرد«خوانگخِه[3]»[i](با 5464 کیلومتر طول)، «خِی لونگجیانگ[4]»(با 2965 کیلومتر طول)، رودخانهی تاریم( با 2179کیلومتر طول)،«جوجیانگ[5]»(با2129 کیلومتر طول) و «لیائوخِه[6]»، «خَیخِه[7]»، «خوایخِه[8]» از جملهی این رودها هستند. پست ترین نقطه در خاک چین در منطقهی تورفان با حداقل 154متر پايينتر از سطح آبهای آزاد جهان و قلهی اورست، بلندترین نقطهی کرهی زمین با 8 هزار و 850 متر ارتفاع در این کشور قرار دارد .
[1] - Changjiang.
[2] - Yangtse.
[3] - Huang He.
[4] - Heilongjiang.
[5] - Zhu Jiang.
[6] - Liao He.
[7] - Hai He.
[8] - Huai He.
[i] - در پین یین، يا آوا نویسی استاندارد کلمات چینی با حروف لاتین که از دههی 1950به بعد در سرزمین اصلی چین مرسوم شده است، از حرف لاتين(H) براي نويسهي حرف(خ) كه در زبان چيني كاربرد زيادي دارد استفاده مي شود. اين حرف، توسط چيني زبان ها، براساس جايگاه آن در جمله و مفهوم واژه، به سه گونه تلفظ میشود، «ه»، «خ» و چیزی بین این دوحرف که البته لهجهی ساکنان مناطق مختلف این کشور و چگونگی قرار گرقتن این کلمات در جمله نیز در نحوهی تلفظ این واژهها دخیل است. در برخی از واژهها مانند(Shanghai) حرف(H) همان صدای«ه» را دارد و (شانگهای) تلفظ می شود، در حالی که در واژه های دیگر به صورت(خ) خوانده می شود. مانند نام رییس جمهور پیشین این کشور که نوشته می شود(Hu Jintao) ولی خوانده می شود (خوجینتائو)، یا واژهی«خِه» به معنای رودخانه که (He) نوشته میشود ولی «خِه» خوانده میشود. برخی از نویسندگان و مترجمان محترم ایرانی پیشگام در اين زمينه، بدون توجه به این موضوع، در نوشتن این نوع کلمات دچار اشتباه شده و اغلب آن را بدون توضیح لازم«هو و یا هِه» نوشته و یا ترجمه کردهاند و خوانندگان هم به همان شکل و به صورت همان حرف(ه) این کلمات را میخوانند که درست نیست. در واقع، نوشتار این کلمات با تلفظ آنها در جاهای مختلف با هم متفاوت است. البته نبود حرف مستقل(خ) در ميان حروف لاتين- معمولا براي نويسه ي حرف(خ) از تركيب دو حرف(KH) استفاده مي شود- نيز در اين اشتباه نقش داشته است. براساس پیشنهاد برخی از دوستان چین شناس كه به زبان چيني نيز تسلط دارند، بهتر ديده شد كه در این کتاب این گونه واژهها، همانگونه که تلفظ می شوند(خ) نوشته شوند تا اين اشتباه مرسوم اصلاح شود. لذا، در این اثر بر خلاف آثار پيشيني كه پيرامون چين نوشته و يا ترجمه شده است، واژههايي كه در پين يين آن ها از حرف(H) استفاده شده، براي اطلاع خوانندگان به صورت صحيح آن يعني(خ) نويسه شده است.