چالش های پیش روی سیاست اقلیت های قومی چین

چالش­های پیش روی سیاست اقلیت­های قومی چین

اگرچه حزب کمونیست و دولت چین با اجرای سیاست­های فوق در 6 دهه­ی گذشته توانسته تا حدودي از چالش­هاي مربوط به تنوع قومی به­كاهد و بحران­های قومیتی زیادی را پشت سر بگذارد، ولی ادامه­ی روند برخورد تحقیر و تبعیض آمیزی که از دوران امپراتوری[1] تا دوران جمهوری و حاکمیت کمونیست­ها با اقلیت­ها صورت گرفته است از یک سو، و افزایش خود آگاهی اقلیت­ها نسبت به حقوقشان و مداخله­ی عوامل و سازمان­های بین المللی حقوق بشری و افزایش دسترسی آن­ها به اطلاعات از سوی دیگر، زمینه را برای ایجاد چالش و بحران در میان اقلیت­های این کشور، به ویژه اویغورها و تبتی­ها فراهم ساخته است. عواملی هم­چون فقر اقتصادی؛ فقر آموزشی؛ عقب افتادگی و محرومیت تاریخی؛ احساس اشغال سرزمینی؛ فاصله­ی شدید رشد اقتصادی میان مناطق محروم اقلیت نشین غرب و مناطق توسعه یافته­ی ساحلی و شرق کشور؛ مهاجرت­های اجباری اقلیت­ها؛ کوچ و اسکان گسترده­ی هدفمند نژاد هان به مناطق اقلیت نشین با هدف برهم زدن جغرافیای جمعیتی؛ سرکوب شدید آزادی­های فردی و اجتماعی و مذهبی؛ تحقیر سازمان یافته­ی بومیان از سوی مهاجران و میهمانان نا خوانده­ی خَن؛ عدم مشارکت واقعی اقلیت­ها در تعیین سرنوشت خود؛ تبدیل شدن اقلیت­هایی که در گذشته در مناطق خود اکثریت بودند، به اقلیت در اثر اسکان دادن سازمان یافته­ی مهاجران خَن در این مناطق- براي نمونه مي­توان به استان مسلمان نشين سین­کیانگ اشاره كرد- عدم بهره­مندی اقلیت­ها از رشد سریع اقتصادی چین؛ اعمال محدودیت­های اعلام نشده­ی فرصت­های شغلی و آموزشی؛ و ده­ها نمونه­ی دیگر از تبعیض­ها و محرومیت­های اعمال شده علیه اقلیت­های قومی در این کشور، سیاست­های بعضا ظاهر سازانه­ی دولت و تلاش­های واقعی برای رفع اشکال­ها و نواقص موجود در مورد اقلیت­ها را زیر سئوال برده و در صورت عدم رسیدگی جدی به این معضلات، کشور چین و سیاست­هایش را با چالش جدی مواجه خواهد ساخت که به نظر می­رسد دولت این کشور به این مسایل آگاهی داشته و تلاش می­کند راه حل­های مناسب و منطقی برای آن­ها بیابد.  

---

[1] - در گذشته، چینی­ها به اقلیت­های نژادی ساکن در مناطق مرزی این کشور، اقوام بی تمدن وحشی و بربر می گقتند.