روابط اجتماعی ژاپن
به طور کلی نمی‌توان نظام روابط طولی یا سلسسله مراتب اجتماعی (تاتِ شاکای)[1] در جامعه ژاپن را نادیده گرفت. جامعه شناسی نظام روابط اجتماعی در ژاپن بیشتر یک نوع جامعه شناسی کار است. نظام ارشدیت، روابط بالادستی و پایین دستی در محیط کار و جامعه و نمودهای واضح آن در زبان ژاپنی، همه و همه گویای این حقیقت هستند که جامعه ژاپن بیش از آنکه یک جامعه افقی یا عرضی باشد، هنوز در عصر حاضر یک جامعه عمودی یا طولی است (ناکانه،2019).
قوانین امروز ژاپن به سمت توانمند سازی فردی، راهگشایی کرده است اما با این وجود گروه بندی به عنصری جدایی ناپذیر از فرهنگ و جامعه ژاپنی تبدیل شده است که از همان دوران کودکی، فرد در خانواده و مدرسه می‌آموزد که در هماهنگی با گروهی که به آن تعلق دارد عمل کند و خود را وقف گروه نماید و به نوعی شخصیت سازی فرد در قالب گروه انجام می‌شود.
بنابراین روابط اجتماعی در ژاپن بر اساس مجموعه ای یک دست و هماهنگ از قوانین عرفی و ساختاریافته است که توسط یک اکثریت مطیع اجرا می‌شوند. ایجاد روابط هماهنگ و متقابل با دیگران و انجام تعهدات اجتماعی برای بیشتر ژاپنی‌ها از رابطه فرد با خدا مهم‌تر است. هماهنگی، نظم و خودسازی سه مورد از مهم‌ترین ارزش‌هایی هستند که زمینه ساز تعامل اجتماعی در ژاپن محسوب می‌شوند. ایده‌ها و نگرش‌های بنیادی درباره خود و ماهیت جامعه بشری از مجموعه ای ترکیبی از چندین سنت دینی و فلسفی مرتبط با آیین‌هایی بودایی و شینتو گرفته شده است. اعمال دینی نیز بر حفظ روابط هماهنگ با دیگران (اعم از ماوراء الطبیعه و سایر انسان‌ها) و انجام تعهدات اجتماعی به عنوان عضوی از یک خانواده و یک جامعه تأکید دارند.
[1] タテ社会/Tate Shakai.