شخصيت‌های تاريخی دوره ميانی کانادا
شخصيت‌های تاريخی دوره مياني
1.1. ژاک كارتيه.
ژاک كارتيه فرانسوی در تاريخ معاصر كانادا نقش پررنگی دارد. او در ۳۱ دسامبر ۱۴۹۱ م در خانواده‌ای دریانورد از اهالی سن مالو (Saint-Malo) در فرانسه متولد شد. ابتدا ملوان کشتی بود و در هنگام دیدار فرانسوای اول از مون سن میشل (Mont Saint-Michel) به درجه ناخدایی رسید. به گفته مورخان در همین زمان پادشاه با تخصيص بودجه برای تجهیز دو کشتی به منظور سفر به هند از مسیر شمال غربی موافقت کرد. اولین سفر او در ۲۰ آوریل ۱۵۳۴ انجام شد که به کشف رود سن لوران (Saint Laurent) و لابرادور (Labrador) انجامید. او این سرزمین تازه را ابتدا به نام فرانسوای اول نامید و سپس نام کانادا را با استفاده از واژه سرخ‌پوستی کاناتا (Kanata)(به معنی شهر) انتخاب کرد. وی با پایان سفر اول در ۵ سپتامبر ۱۵۳۴ به کشورش بازگشت.
کارتیه دو سفر دیگر به کانادا انجام داد که قبلاً به تفصیل درباره آنها سخن گفته شد. حاصل سفر دوم او، که با سه کشتی انجام شد، ورود به شهر کبک و کشف سرزمین‌های تازه تحت عنوان «مونت رویال (Mont-Royal) »، (مونترال کنونی) بود. سرمای کشنده و کمبود تجهیزات ژاک کارتیه و افرادش را مجبور به بازگشت کرد. کارتیه سفر سومی را هم بین سال‌های ۱۵۴۲-۱۵۴۱ انجام داد و جزء اولین ساکنان فرانسوی بود که در سرزمین‌های نو در حاشیه رود سن لوران اسکان یافتند؛ اما به خاطر بیماری و مشکلاتی که با بومیان سرزمین جدید داشتند، مجبور به بازگشت در بهار ۱۵۴۳م شدند. ژاک کارتیه در اول سپتامبر ۱۵۵۷ در زادگاهش سن مالو بر اثر بیماری طاعون درگذشت .[۱]
1.2. ساموئل دی چمپلین.
ساموئل دی چمپلين (1635-1567)، كاوشگر فرانسوی بود كه برای اولين بار وارد كبک شد و در آنجا سكنی گزيد. او درياچه‌ای را كشف كرد كه نام اين درياچه را نيز به نام وی نامگذاری كردند (Lake Champlain) . به گواه تاريخ نقش چمپلين در ايجاد و اداره مستعمرات فرانسه در آمريكای شمالی بسيار پررنگ بوده است. در سال 1603م او و همراهانش به سمت رودخانه سنت لارنس حركت كردند و توانستند شبه جزيره گاسپه (Gaspe Peninsula) را كشف كنند. او در همين سال به فرانسه بازگشت و تصميم گرفت پس از تجديد قوا برای اكتشافات بيشتر در بخش شمالی كانادا دوباره عازم اين كشور شود. لذا، او دوباره در سال 1604م به كانادا بازگشت و بيشتر در ساحل نوااسكوشيا و پايين ساحل كيپ كاد (Cape Cod) سكنی گزيد. او در سال 1908 نقش رهبری را در حل و فصل مشكلات كبک در ميان استمارگران ايفا كرد. در پی این اقدامات، چمپلین به قبيله هورن (Huron Indians) كمک كرد تا بتوانند پس از سال‌ها مبارزه با ايروکویی‌ها (the Iroquois) به پيروزی برسند. وی تا سال 1629 كه انگليسي‌ها به كبک حمله كردند، در اين ايالت بود. در اين سال او به فرانسه بازگشت و با انعقاد پيمان صلح فرانسه و بريتانيا در سال 1632، مجدداً به كبک برگشت و در سال 1633 به عنوان فرماندار كبک برگزيده شد. نهايتاً او در سال 1635 بر اثر سكته مغزی در گذشت . [۲]
1.3. توماس داگلاس (Thomas Douglas).
داگلاس در جزیره سنت ماری متولد شد و از رهبران اسکاتلندی مهاجران ساکن در کانادا به شمار می‌رود. وی از دانشگاه ادینبورگ (University of Edinburgh) اسکاتلند فارغ‌التحصیل شد و در سال 1799، پس از مرگ پدرش، تلاش کرد تا برای کشاورزان اسکاتلندی اقامت‌گاهی احداث کند. اولین اقدام او در این زمینه در جایی بود که امروزه کانادای غربی نامیده می‌شود. در سال 1803، وی 800 مهاجر را در زمینی اسکان داد که در سواحل شرقی جزیره ادوارد در خلیج سن لورنس خریداری کرده بود. وی در سال 1804، یک زمین وسیع در دریاچه سن کلیر (Lake Saint Clair) خریداری کرد. پس از آن در شرکت خلیج هودسن سهیم شد و مالکیت 30 هزار کیلومتر مربع از زمین‌های این شرکت را در رودخانه سرخ از آن خود کرد. او حدود 250 اقامتگاه خریداری کرد. بیشتر آنها به اسکاتلندی‌هایی تعلق داشت که طی سال‌های 1812 تا 1814 به این سرزمین آمده بودند و در رودهای سرخ و آسینی بوینی یک مستعمره تشکیل داده بودند و از این طریق به تجارت در شرکت هودسن می‌پرداختند. در سال 1815، طی جنگ پمیکن (Pemmican) ، قلعه داگلاس در آتش سوخت و بسیاری از خانه‌های آن اقامتگاه تخریب شد. سرانجام داگلاس درگیر یک دادرسی قضایی طولانی با شرکت نورث وست شد که از سال 1816 تا 1820 به طول انجامید. در نتیجه این مسائل قضایی توان و قدرت داگلاس تحلیل رفت و سرانجام در سال 1820 در فرانسه در گذشت . [۳]